Uwagi ogólne dotyczące obiektów i urządzeń Statyczny MBR jest minimalnym dopuszczalnym promieniem gięcia dla kabla w eksploatacji, tzn. zwiniętego w studzience lub komorze. Dynamiczny MBR jest minimalnym dopuszczalnym promieniem gięcia kabla w warunkach zaciągania instalacyjnego

Uwagi ogólne dotyczące obiektów i urządzeń Statyczny MBR jest minimalnym dopuszczalnym promieniem gięcia dla kabla w eksploatacji, tzn.
zwiniętego w studzience lub komorze. Dynamiczny MBR jest minimalnym dopuszczalnym
promieniem gięcia kabla w warunkach zaciągania instalacyjnego

Przed instalacją światłowodów należy sporządzić pełną inwentaryzację całego systemu kanałów
podziemnych lub instalacji napowietrznych.
Wodę w komorach kablowych i kanałach ściekowych/wodociągowych znajdującą się na
nieakceptowalnie wysokim poziomie należy wypompować. Rury kablowe należy sprawdzić pod
względem uszkodzeń i potencjalnych przeszkód. Zaleca się przeprowadzenie przed instalacją
sztychowania za pomocą testowego trzpienia lub szczotki.
Studzienki należy sprawdzić pod kątem tego, czy nadają się do składowania pętli kabli
nadmiarowych, czy można w nich zainstalować konstrukcje wsporcze i czy jest w nich miejsce na
montaż muf.
Należy sporządzić plan optymalnego umiejscowienia urządzeń do rozwijania kabli, zwijania
nadmiaru kabla w ósemkę w punktach pośrednich odcinka instalacyjnego (fleeting) oraz
wciągania kabli. To samo dotyczy kabli, które mają być wdmuchiwane do rury kablowej, które
mogą wymagać głowicy pneumatycznej i sprężarki.
Należy uwzględnić zmiany wysokości.
Składowania kabla w punktach pośrednich odcinka instalacyjnego techniką „ósemkową” może
umożliwić znaczne zwiększenie długości odcinka instalacyjnego z użyciem długich kabli. Należy
sprawdzić, czy miejsca te nadają się do składowania kabla.
Należy skontaktować się z producentem kanalizacji pierwotnej lub wtórnej w sprawie przyjętych
wytycznych instalacji kabla.
Rury kablowe żebrowane, karbowane oraz rury kablowe z powłoką redukującą tarcie
przeznaczone są do zredukowania tarcia pomiędzy kablem a rurą podczas instalacji. Gładkie rury
pozbawione powłoki redukującej tarcie mogą wymagać zastosowania odpowiedniego środka
poślizgowego na kablu.
Do przywiązywania liny do zaciągania kabla do końcówki kabla stosuje się specjalne przejścia.
Są to często siatki/sploty przytwierdzone mechanicznie do końcówki kabla, minimalizujące
średnicę, a tym samym przestrzeń zajętą w rurze kablowej. Pomiędzy przejściem a liną do
zaciągania należy ponadto zainstalować krętlik bezpiecznikowy.
Krętliki mają za zadanie wyzwolić moment obrotowy generowany przez ciągnięcie, dzięki temu
chroniąc kabel. Bezpiecznik mechaniczny chroni kabel przed nadmierną siłą zaciągania poprzez
zerwanie kołka bezpiecznikowego ścinanego. Dostępne są kołki bezpiecznikowe o różnych
parametrach naprężeń.

Należy użyć wciągarki o odpowiednich parametrach, wyposażonej w dynamometr w celu
monitorowania naprężeń podczas zaciągania.
Należy stosować krążki, kabestany i bloki kablowe do prowadzenia kabla pod naprężeniem z
bębna do wejścia do rury kablowej oraz z wyjścia rury kablowej do urządzenia przechwytującego
w celu zachowania minimalnego promienia gięcia.
We wszystkich miejscach operacji powinny być dostępne krótkofalówki, telefony komórkowe lub
podobne urządzenia.
Stosowanie wciągarek pośrednich lub pomocniczych jest zalecane w przypadkach, w których
obciążenie rozciągające kabla dochodzi do dopuszczalnej granicy i może przyspieszyć
zaciąganie dłuższych odcinków.
Zalecane jest również stosowanie urządzenia do rozwijania kabla, w postaci szpuli lub bębna.
W zastosowaniach napowietrznych stosuje się odpowiednie urządzenia, takie jak wysięgniki
samochodowe. Należy przestrzegać określonych przepisów dotyczących pracy na wysokości. Do
mocowania kabli i muf stosuje się odpowiedni osprzęt.

Uwagi ogólne dotyczące metod prowadzenia okablowania

Prowadzenie kabli w kanalizacji pierwotnej i wtórnej
Instalacja i konserwacja w kanalizacji rurowej jest stosunkowo prosta. Czasami kable mogą być
nieumyślnie zakopane; w związku z tym zawsze powinny być pod ręką odcinki konserwacyjne.
Kable do prowadzenia w rurach kablowych i zakopywane bezpośrednio w ziemi mają podobną
budowę, przy czym te ostatnie są lepiej chronione przed wpływem otoczenia, w którym są
instalowane.
Podczas obliczania długości trasy należy uwzględnić zapas na złącza: na jedno złącze wystarcza
zazwyczaj 3-5 m.
Zapas kabla/nadmiarowe pętle przechowywane są zazwyczaj w odcinkach 20 m w komorach
kablowych. Umożliwia to tworzenie później złącz dostępowych w miejscach pośrednich
dotychczasowego odcinka.
Nie wolno przekraczać minimalnych promieni gięcia (MBR) i maksymalnego obciążenia
rozciągającego kabla.
MBR jest często wyrażony jako wielokrotność średnicy kabla (np. 20xD) i zwykle jest definiowany
jako wartość nieprzekraczalna dla obciążeń statycznych i dynamicznych
Statyczny MBR jest minimalnym dopuszczalnym promieniem gięcia dla kabla w eksploatacji, tzn.
zwiniętego w studzience lub komorze. Dynamiczny MBR jest minimalnym dopuszczalnym
promieniem gięcia kabla w warunkach zaciągania instalacyjnego.
Obciążenie rozciągające jest zwykle określane dla warunków krótko- i długotrwałych. Obciążenie
rozciągające krótkotrwałe stanowi maksymalne naprężenie, jakie można przyłożyć do kabla w
procesie instalacji, a długotrwałe oznacza maksymalne obciążenie, które można przyłożyć do
kabla przez cały okres eksploatacji kabla.
W przypadku instalowania kabli przez wdmuchiwanie, kabel i rura kanałowa muszą nadawać się
do operacji wdmuchiwania, dlatego należy skontaktować się z producentem (producentami) kabli
i rur kablowych w sprawie wytycznych instalacyjnych.
Kabel do układania bezpośrednio w ziemi
Techniki instalacyjne kabli przeznaczonych do instalowania bezpośrednio w ziemi obejmują
układanie w wykopach, głęboszowanie, odwierty kierunkowe i przecisk hydrauliczny. Należy
również zapoznać się ze specyfikacją IEC 60794-1-1 załącznik C.3.6 Installation of buried cables.
Należy potwierdzić minimalne promienie gięcia kabla i maksymalne obciążenie rozciągające w
warunkach instalacji i długoterminowej eksploatacji.
Należy zapewnić monitorowanie naprężenia kabla podczas układania w ziemi i nieprzekraczanie
limitów dla kabla.
Pełna inwentaryzacja zakopanego odcinka umożliwia efektywne przeprowadzenie instalacji.
Należy zidentyfikować punkty krzyżowania się z innymi instalacjami i mediami.
Wszystkie kable zakopane muszą być identyfikowalne i oznakowane do późniejszego
rozpoznania.
Należy zapewnić, by podczas zasypywania wykopu kable były odpowiednio chronione przed
uszkodzeniem przez duże kamienie, np. za pomocą warstwy piasku. Zasypka musi być ubita, aby
zapobiec przyszłym ruchom i osiadaniu gruntu.
Wszystkie powierzchnie muszą zostać przywrócone do miejscowych standardów.

Kable napowietrzne
Należy zapoznać się z Installation of aerial optical
cables.
Konstrukcja kabli stosowanych w instalacjach napowietrznych różni się od konstrukcji kabli do
układania pod ziemią, ponieważ kable te muszą wytrzymywać obciążenie wynikające z wiatru i
oblodzenia/ośnieżenia. Wymagania mogą być różne w zależności od obszaru geograficznego, na
przykład w regionach nawiedzanych przez huragany wiatr może być silniejszy.
Kable wymagają określonego zwisu pomiędzy słupami, aby obniżyć obciążenie kabla wynikające
jego własnej masy.
Należy przewidzieć pewien zapas kabla na słupie w celu uzyskania dostępu do kabla lub
instalowania mufy.
Współdzielenie słupów przez różnych operatorów lub usługodawców (telewizja kablowa, zakład
energetyczny, operator telefonii itd.) nie należy do rzadkości. Takie rozwiązanie wymaga
specjalnej organizacji.

Wytyczne eksploatacyjne i konserwacyjne
Należy uwzględnić:
 pomiary
 rejestry kabli światłowodowych i rur kablowych
 oznakowanie podstawowych elementów infrastruktury
 kompletną dokumentację
 identyfikację elementów infrastruktury podlegających czynnościom konserwacyjnym
 listę drobnych konserwacji