JDS Magistrala światłowodowa budowa, Infrastruktura światłowodowa, Budowa linii światłowodowej, Wykopy pod kable, sieci, światłowody, Przeciski, Mikrokanalizacja, budowa kablowych linii światłowodowych, Koncepcje przebudowy i zabezpieczania sieci teletechnicznej,
techniczne Warunki na przebudowę sieci telekomunikacyjnej, przebudowa teletechniki,
JDS JACEK DATA ŚWIATŁOWODY
PRZEDSIĘBIORSTWO ROBÓT SPECJALISTYCZNYCH
FOA CFOT® The Fiber Optic Association Certified Member NR: 7240712
MIRKOWSKA 10, 05-520 KONSTANCIN-JEZIORNA. POLSKA
tel.:00 48 789337400, mail: datajacek@gmail.com
PRZEDSIĘBIORSTWO ROBÓT SPECJALISTYCZNYCH
FOA CFOT® The Fiber Optic Association Certified Member NR: 7240712
MIRKOWSKA 10, 05-520 KONSTANCIN-JEZIORNA. POLSKA
tel.:00 48 789337400, mail: datajacek@gmail.com
Budowa magistrali od podstaw. Wszechstronny sprzęt: koparki łańcuchowe, pługoukładacze, wdmuchiwarki kabli, spawarki światłowodowe. Maszyny do wprowadzania kabli światłowodowych w rury kanalizacji teletechnicznej przy użyciu sprężonego powietrza lub wody, Infrastruktura światłowodowa, Budowa linii światłowodowej, Wykopy pod kable, sieci, światłowody, Przeciski, Mikrokanalizacja, budowa kablowych linii światłowodowych
Spawanie kabli światłowodowych SM i MM
Budowa studni kablowych, Budowa rurociągu kablowego, Zaciąg i montaż kabli światłowodowych corowych,
Wykonanie instalacji abonenckich PON, Wykonanie kompletnych przyłączy ziemnych,
zaciąganie i montaż kabli światłowodowych, Budowa sieci szerokopasmowej, Budowa łączy światłowodowych, TP uzgodnienia branżowe do pozwolenia na budowę, Wciąganie kabla do kanalizacji, Wciąganie mikrorurek do kanalizacji, Budowa kabla Telekomunikacyjnego w kanalizacj,
Koncepcje przebudowy i zabezpieczania sieci teletechnicznej,
techniczne Warunki na przebudowę sieci telekomunikacyjnej, przebudowa teletechniki,
Dzierżawa Infrastruktury Teletechnicznej, Krajowe Łącza Dzierżawione, Wciąganie kabla do kanalizacji, orange uzgodnienia, warunki techniczne orange, Wciąganie kabli światłowodowych do kanalizacji teletechnicznej, Przebieg kabla w kanalizacji teletechnicznej, wciąganie, montaż i konserwacja kabli,
rozbiórka urządzeń telekomunikacyjnych, Przebudowa urządzeń Orange Polska SA,
budowa kabli rozdzielczych doziemnych, budowa kabli rozdzielczych wprowadzeniowych,
budowa kabli abonenckich napowietrznych, przewieszenie kabli napowietrznych,
likwidacja kabli abon. napowietrznych, likwidacja kabli rozdz. doziemnych, likwidacja kabli rozdz.
wprowadzeniowych, budowa rur osłonowych, budowa rur osłonowych, budowa słupów telefonicznych, demontaż słupów telefonicznych
budowa infrastruktury obejściowej w dowiązaniu do istniejących elementów sieci,
wykonanie przepustów i wykopów dla kabli doziemnych, ułożenie w wykonanych wykopach i
wciągnięcie do przepustów odpowiednich odcinków kabli miedzianych,
budowa słupów kablowych i przelotowych w nowych lokalizacjach, bezprzerwowe przełączenie
kabli miedzianych za pomocą łączników do połączeń równoległych, podwieszenie kabli napowietrznych, przełączenie istniejących przyłączy napowietrznych na nowe słupy, demontaż pzeznaczonych do likwidacji urządzeń telekomunikacyjnych
układanie światłowodów w ziemi, układanie kabli światłowodowych w ziemi, kabel do układania w ziemi, układanie światłowodu wzdłuż drogi, bezwykopowe układanie rur oraz kab, Kopanie pod kanalizację światłowodową, układanie światłowodów cena, układanie światłowodu w ziemi, układanie kabli światłowodowych w ziemi, kładzenie światłowodów, układanie światłowodu kosztorys
, orange uzgodnienie branżowe wniosek, Koncepcje przebudowy i zabezpieczania sieci teletechnicznej,
techniczne Warunki na przebudowę sieci telekomunikacyjnej, orange dział ewidencji i
zarządzania danymi o infrastrukturze, orange warunki techniczne, orange wniosek o nadzór
układanie światłowodów w ziemi, układanie kabli światłowodowych w ziemi, kabel do układania w ziemi,
układanie światłowodu wzdłuż drogi, bezwykopowe układanie rur oraz kab, Kopanie pod kanalizację światłowodową,
układanie światłowodów cena, układanie światłowodu w ziemi, układanie kabli światłowodowych w ziemi, kładzenie światłowodów,
układanie światłowodu kosztorys
Wciąganie kabli światłowodowych do kanalizacji, Podwieszanie kabli światłowodowych na podbudowie energetycznej, Budowa studni kablowych, Budowa rurociągu kablowego, Zaciąg i montaż kabli światłowodowych corowych, Wykonanie instalacji abonenckich PON, Wykonanie kompletnych przyłączy ziemnych,
układanie światłowodów w ziemi, układanie kabli światłowodowych w ziemi, kabel do układania w ziemi,
układanie światłowodu wzdłuż drogi, bezwykopowe układanie rur oraz kab, Kopanie pod kanalizację światłowodową,
układanie światłowodów cena, układanie światłowodu w ziemi, układanie kabli światłowodowych w ziemi, kładzenie światłowodów,
układanie światłowodu kosztorys
Technika światłowodowa, kanalizacja światłowodowa, układanie światłowodów w ziemi, układanie kabli światłowodowych w ziemi,
kabel do układania w ziemi, układanie światłowodu wzdłuż drogi, bezwykopowe układanie rur oraz kabel,
Kopanie pod kanalizację światłowodową, układanie światłowodów cena, układanie światłowodu w ziemi,
układanie kabli światłowodowych w ziemi, kładzenie światłowodów, układanie światłowodu kosztorys
Wciąganie kabli światłowodowych do kanalizacji, Podwieszanie kabli światłowodowych na podbudowie energetycznej,
Budowa studni kablowych, Budowa rurociągu kablowego, Zaciąg i montaż kabli światłowodowych corowych,
Wykonanie instalacji abonenckich PON, Wykonanie kompletnych przyłączy ziemnych,
Magistrala światłowodowa budowa, Infrastruktura światłowodowa, Budowa linii światłowodowej, Wykopy pod kable, sieci,
Infrastruktura światłowodowa, Budowa linii światłowodowej, Wykopy pod kable, sieci,
, światłowody, Przeciski, Mikrokanalizacja, budowa kablowych linii światłowodowych
układanie kabli w ziemi, układanie kabli w ziemi głębokość, układanie kabli w ziemi norma,
układanie kabli w ziemi cena, układanie kabli w ziemi cennik, układanie kabli elektrycznych w ziemi,
głębokość układania kabli w ziemi, zasady układania kabli w ziemi
ukladanie kabli w ziemi, układanie kabla w ziemi cena, ułożenie kabla w ziemi cena,
układanie kabla w ziemi norma, układanie kabla w ziemi cennik, usługi elektryczne cennik
Układanie kabli niskiego i średniego napięcia, ukladanie kabli elektrycznych, usługi elektryczne,
UKŁADANIE GAZOCIĄGU W WYKOPIE, montaż instalacji gazowych, przebudowa przyłącza gaz, wod, kanalizacja opadaowa, przyłącze gazowe projekt,
Instalacja elektryczna,gazowa i wodnokanalizacyjna, Wykonywanie i eksploatacja sieci gazowych, Gazociągi wysokiego ciśnienia magistrale sieci gazowe
Wykonywanie robót związanych z budową i remontem sieci komunalnych,
wykonywanie robót związanych z budową i remontem sieci wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych, ciepłowniczych;
wykonywanie wykopów w gruntach różnych kategorii;budowa i remont węzłów ciepłowniczych;
układanie i montaż rur w gotowych wykopach na zewnątrz i wewnątrz obiektów budowlanych;
posługiwanie się dokumentacją projektową i planami sytuacyjnymi sieci gazowych, sanitarnych i wodociągowych .
Wyszukiwania podobne do ukladanie kabla w ziemi cena, Budowa sieci kanalizacji sanitarnej
Budowa sieci FTTH, NGA FTTC FTTB utrzymanie, serwis, punkty dostępowe, ostatnia mila, ukladanie kabli w ziemi, układanie kabla w ziemi cena, ułożenie kabla w ziemi cena, układanie kabla w ziemi norma, układanie kabla w ziemi cennik, usługi elektryczne cennik elektrycznych, usługi elektryczne, instalacje elektryczne cennik
układanie kabli w ziemi, układanie kabli w ziemi głębokość, układanie kabli w ziemi norma,
układanie kabli w ziemi cena, układanie kabli w ziemi cennik,
układanie kabli elektrycznych w ziemi, głębokość układania kabli w ziemi, zasady układania kabli w ziemi
ukladanie kabli w ziemi, układanie kabla w ziemi cena, ułożenie kabla w ziemi cena,
układanie kabla w ziemi norma, układanie kabla w ziemi cennik, usługi elektryczne cennik,
usługi elektryczne, instalacje elektryczne cennik
układanie kabli w ziemi, układanie kabli w ziemi głębokość, układanie kabli w ziemi norma,
układanie kabli w ziemi cena, układanie kabli w ziemi cennik, układanie kabli elektrycznych w ziemi,
głębokość układania kabli w ziemi, zasady układania kabli w ziemi
Budowa sieci FTTH, NGA FTTC FTTB utrzymanie, serwis, punkty dostę
1.1.Przedmiot
normy
1.2.Zakres
stosowania normy
1.3.
Określenia
2.MATERIAŁY
I PREFABRYKATY
2.1.Bloki
i rury oraz osprzęt
2.2.Studnie
kablowe z osprzętem
2.3.Elementy
oznaczania kanalizacji
2.4.Masy
betonowe
3.USYTUOWANIE
KANALIZACJI
3.1.
Rodzaje i przeznaczenie kanalizacji
3.1.1.
Kanalizacja pierwotna
3.1.2.
Kanalizacja w wykonaniu specjalnym
3.2.
Trasa kanalizacji
3.3.
Usytuowanie studzien
3.4.
Długości przelotów między studniami
3.5.
Głębokość ułożenia kanalizacji
3.6.
Prostoliniowość przebiegu
3.7.
Spadek kanalizacji
3.8.
Wentylacja studzien
4.
CIĄGI KANALIZACJI
4.1.
Wymagania ogólne
4.2.
Zestawy z bloków betonowych
4.3.
Zestawy z rur
5.
ROBOTY ZIEMNE
5.1.
Trasa kanalizacji
5.2.
Długości wykopów
5.3.
Głębokości wykopów
5.4.
Szerokości wykopów
5.5.
Zrywanie nawierzchni
5.6.
Przygotowanie wykopów
5.7.
Wyrównanie i wzmocnienie dna wykopu
6.
UKŁADANIE CIĄGÓW KANALIZACJI
6.1.
Układanie i łączenie bloków betonowych
6.2.
Układanie i łączenie rur
6.3.
Zasypywanie kanalizacji
6.3.1.
Wymagania ogólne
6.3.2.
Zasypywanie kanalizacji z bloków betonowych
Ustanowiona
Zarządzeniem Nr Prezesa Zarządu TPSA z dnia .. ..
...........................
jako
norma obowiązująca.
6.3.3.
Zasypywanie kanalizacji z rur
6.4.
Rozbudowa kanalizacji
6.5.
Kanalizacja specjalna
7.
WPROWADZANIE KANALIZACJI DO BUDYNKÓW I STUDNI
7.1.
Przygotowanie rur
7.2.
Wprowadzanie kanalizacji do budynków stanowiących obiekty
telekomunikacyjne
7.3.
Wprowadzanie kanalizacji do budynków mieszkalnych, urzędowych
itp.
7.4.
Wprowadzanie kanalizacji do studni kablowych
7.5.
Wprowadzanie kanalizacji kablowej do obiektów i studni na trasie
kanalizacji specjalnej
8.
KANALIZACJA KABLOWA NA MOSTACH, WIADUKTACH, W TUNELACH
I WEWNĄTRZ BUDYNKÓW
I WEWNĄTRZ BUDYNKÓW
8.1.Wymagania
ogólne
8.2.
Ciągi kanalizacji w konstrukcji żelbetowej dróg i mostów
8.3.
Ciągi kanalizacji pod konstrukcją stalową mostów
8.4.
Przejścia przez tunele
8.5.
Kanalizacja wewnątrz budynków
9.
SKRZYŻOWANIA I ZBLIŻENIA
9.1.
Skrzyżowania z jezdniami ulic i drogami
9.1.1.
Wymagania ogólne
9.1.2.
Wymagania dotyczące wykonania skrzyżowań
9.2.
Skrzyżowania i zbliżenia z torami kolejowymi i tramwajowymi
9.2.1.
Skrzyżowania
9.2.2.
Zbliżenia
9.3.
Skrzyżowania i zbliżenia z urządzeniami podziemnymi
9.3.1.
Wymagania ogólne
9.3.2.
Wymagania szczegółowe
10.
STUDNIE KABLOWE
10.1.
Typy studni kablowych
10.2.
Zastosowanie studni kablowych
10.3.
Wykonywanie studni kablowych
11.
KOMORY KABLOWE
12.
CIĄGI KABLOWE WEWNĄTRZBUDYNKOWE
12.1.
Ciągi kablowe wewnątrz budynków stacyjnych
12.2.
Ciągi kablowe wewnątrz budynków mieszkalnych, biurowych itp.
13.
CZYSZCZENIE KANALIZACJI
13.1.
Czyszczenie otworów
13.2.
Czyszczenie studni kablowych
14.
DOKUMENTACJA POWYKONAWCZA
15.
BADANIA
15.1.
Postanowienia ogólne
15.2.
Pobieranie próbek.
15.3.
Opis badań
15.3.1.
Oględziny
15.3.2.
Sprawdzanie wymiarów
15.3.3.
Sprawdzanie materiałów
15.3.4.
Sprawdzanie głębokości i sposobu ułożenia rur i posadowienia
studzien
15.3.5.
Sprawdzanie wykonania zbliżeń i skrzyżowań
15.4.
Ocena wyników badań
INFORMACJE
DODATKOWE
1.Instytucja
opracowująca normę
2.Normy
i dokumenty związane
2.1.
Normy zakładowe TPSA
2.2.
Inne normy i dokumenty związane
1.WSTĘP
1.1.Przedmiot
normy
Przedmiotem normy są
wymagania techniczne dotyczące kanalizacji kablowej pierwotnej
układanej w telekomunikacyjnych sieciach miejscowych.
1.2.Zakres
stosowania normy
Wymagania normy powinny być
stosowane przy projektowaniu, budowie i odbiorach technicznych, a
także w eksploatacji telekomunikacyjnej kanalizacji kablowej
pierwotnej.
1.3.
Określenia
Telekomunikacyjna kanalizacja kablowa
- zespół podziemnych rur i studni kablowych, służący do
układania kabli telekomunikacyjnych.
Kanalizacja pierwotna -
kanalizacja kablowa, do której wciąga się kable telekomunikacyjne
lub rury kanalizacji wtórnej.
Kanalizacja wtórna -
zespół rur zaciąganych do otworów kanalizacji pierwotnej,
stanowiących dodatkowe zabezpieczenie kabli optotelekomunikacyjnych
i innych.
Kanalizacja magistralna - kanalizacja pierwotna wielootworowa,
przeznaczona dla kabli linii magistralnych,
wewnątrzstrefowych, międzycentralowych i międzymiastowych.
Kanalizacja rozdzielcza - kanalizacja pierwotna jedno- lub
dwuotworowa przeznaczona dla kabli linii rozdzielczych.
Kanalizacja specjalna -
kanalizacja pierwotna z rur stalowych, wypełnionych rurami z tworzyw
termoplastycznych, przeznaczona dla kabli telekomunikacyjnych na
terenie stacji elektroenergetycznych i w ich bezpośrednim
sąsiedztwie, ograniczająca niebezpieczne oddziaływanie urządzeń
elektroenergetycznych na te kable.
Rurociąg kablowy
- ciąg rur polietylenowych
lub innych o nie gorszych właściwościach oraz zasobników
złączowych układanych bezpośrednio w ziemi i stanowiących osłonę
ochronną dla kabli światłowodowych.
Rura kanalizacji kablowej
- rura osłonowa z polichlorku winylu (PCW), polipropylenu (PP),
polietylenu (PE) lub z innego materiału o nie gorszych
właściwościach, a także rura stalowa, stosowana do zestawienia
ciągów kanalizacji kablowej.
Ciąg kanalizacji kablowej
- zespół ułożonych jeden za drugim i połączonych ze sobą
odcinków rur kanalizacyjnych tworzących kanał do ułożenia w nim
kabli telekomunikacyjnych.
Blok kanalizacji kablowej
- blok betonowy z jednym lub wieloma otworami, stosowany do naprawy
ciągów kanalizacji kablowej zbudowanej z bloków betonowych.
Studnia kablowa -
pomieszczenie podziemne wbudowane w ciągi kanalizacji kablowej,
umożliwiające wciąganie, montaż i konserwację kabli lub
przynajmniej jedno z tych zadań.
Studnia kablowa magistralna
- studnia kablowa wbudowana w ciągi kanalizacji magistralnej.
Studnia kablowa rozdzielcza
- studnia kablowa wbudowana w ciągi kanalizacji rozdzielczej.
Studnia kablowa szafkowa - studnia kablowa przeznaczona do
wprowadzenia kabli do szafki kablowej.
Studnia kablowa stacyjna - studnia kablowa przy budynku
telekomunikacyjnym przeznaczona do wprowadzenia kanalizacji kablowej
do tego budynku.
Komora kablowa -
pomieszczenie w budynku telekomunikacyjnym przeznaczone do
wprowadzenia kabli z sieci telekomunikacyjnej do urządzeń
stacyjnych.
Doprowadzenia kanalizacji kablowej - krótkie odcinki
kanalizacji łączące studnie kablowe stacyjne z komorami
kablowymi albo też studnie rozdzielcze z budynkami lub ze studniami
przy słupach kablowych.
Tablica orientacyjna do oznaczania studni kablowych
- tablica do oznaczania miejsca lokalizacji środka pokrywy studni
kablowej, umieszczona na istniejących trwałych obiektach w pobliżu
studni kablowej na wysokości około 2 m.
Kanał kablowy
- kanał w ścianie, stropie, podłodze, na mostach, wiaduktach lub
bezpośrednio w ziemi, przykryty płytami zdejmowanymi zupełnie lub
częściowo, przeznaczony do układania kabli.
Tunel kablowy - tunel
przeznaczony lub przystosowany do układania w nim kabli,
umożliwiający poruszanie się obsługi w jego wnętrzu.
Szyb kablowy -
wydzielony, obudowany, pionowy szyb łączący co najmniej dwie
kondygnacje budynku, przeznaczony do układania w nim kabli.
Uszczelnienia końców rur
- zespół elementów służących do uszczelniania rur kanalizacji
kablowej wraz z ułożonymi w nich kablami lub rurami
polietylenowymi, rur kanalizacji wtórnej i rurociągów kablowych
wraz z ułożonymi w nich kablami, a także do uszczelnienia
wszystkich rodzajów rur pustych.
Linia rozgraniczająca
- linia na mapie geodezyjnej rozgraniczająca tereny o różnym
sposobie zagospodarowania.
Droga publiczna - droga
krajowa, wojewódzka, gminna, lokalna, miejska lub zakładowa wg
określenia Ustawy o drogach publicznych z dn.21.III.1985 r. (Dz.U.
nr 14, poz. 60).
Pas drogowy -
wydzielony pas terenu przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów
oraz do ruchu pieszych, wraz z leżącymi w jego ciągu obiektami
inżynierskimi, placami, zatokami postojowymi, chodnikami, ścieżkami
rowerowymi, drogami zbiorczymi, terenami zielonymi oraz urządzeniami
technicznymi związanymi z prowadzeniem i zabezpieczeniem ruchu.
Ulica - droga na
terenach zabudowy miast i wsi, łącznie z torowiskiem tramwajowym,
wydzielona liniami rozgraniczającymi, która przeznaczona jest do
obsługi bezpośredniego otoczenia oraz umieszczenia urządzeń
technicznych nie związanych z ruchem pojazdów lub pieszych.
Jezdnia - część
drogi przeznaczona do ruchu pojazdów.
Korona drogi - jezdnia
z poboczami, zatokami autobusowymi, a przy drogach dwujezdniowych -
również z pasami awaryjnego postoju i pasem rozdzielającym obie
jezdnie.
Szlak linii kolejowej -
odcinek linii kolejowej między semaforami wjazdowymi sąsiednich
stacji kolejowych.
Stacja kolejowa - teren
kolejowy ograniczony obustronnie semaforami wyjazdowymi, na którym
od toru głównego zasadniczego, stanowiącego przedłużenie toru
szlakowego, odgałęzia się przynajmniej jeden tor główny
dodatkowy, na którym pociągi mogą rozpoczynać lub kończyć swój
bieg, krzyżować się i wyprzedzać, zmieniać skład i kierunek
jazdy.
Obszar kolejowy -
wydzielona powierzchnia gruntu przeznaczona do utrzymania i
eksploatacji kolei wraz ze służącymi do tego celu budowlami i
urządzeniami.
Skrajnia budowli -
linia graniczna wyznaczająca najmniejsze dopuszczalne odległości
budowli lub urządzeń kolejowych od osi toru i od górnej
powierzchni główki szyny.
Linia kolejowa trakcji elektrycznej - linia kolejowa, na
której energią napędową
dla pociągów jest energia elektryczna prądu stałego lub
przemiennego wysokiego napięcia, dostarczana przewodami trakcyjnymi
rozmieszczonymi wzdłuż całej trasy linii.
Linia tramwajowa -
linia szynowa komunikacji miejskiej, na której energią napędową
dla pojazdów jest energia elektryczna prądu stałego, dostarczana
przewodami trakcyjnymi rozmieszczonymi wzdłuż całej trasy linii.
Drogi wodne - drogi
żeglowne i spławne wg definicji zawartych w Zarządzeniu Prezesa
Centralnego Urzędu Gospodarki Wodnej z dn. 8.XI.1967 r. (Mon.
Pol. nr 63 z 24.XI.1967 r., poz. 301).
Rzeki i kanały nieżeglowne
i niespławne - cieki wodne służące do celów melioracji i
gospodarki wodnej wg Ustawy Prawo Wodne z dn.24.X.1974 r. z
późniejszymi zmianami (Dz.U. nr 38 poz. 230).
Linia elektroenergetyczna napowietrzna
- linia służąca do przesyłania energii elektrycznej zbudowana z
przewodów umieszczonych na słupach, masztach lub innych
konstrukcjach nośnych.
Linia elektroenergetyczna kablowa -
linia służąca do przesyłania energii elektrycznej zbudowana
z kabli umieszczonych bezpośrednio w ziemi lub w rurach
ochronnych, albo też na różnych konstrukcjach wsporczych w
tunelach i kanałach kablowych.
Wodociąg - rurociąg
wraz z przyłączami i wyposażeniem służący do przesyłania lub
rozprowadzania zimnej wody z miejsca czerpania do miejsca odbioru.
Ciepłociąg - rurociąg
wraz z przyłączami i wyposażeniem służący do przesyłania lub
rozprowadzania ciepłej wody lub pary z ciepłowni do budynków.
Ropociąg - rurociąg
wraz z przyłączami i wyposażeniem służący do przesyłania lub
rozprowadzania ropy naftowej lub innych płynnych paliw
ropopochodnych.
Gazociąg - rurociąg
wraz z przyłączami i wyposażeniem służący do przesyłania lub
rozprowadzania paliw gazowych, ułożony na zewnątrz obiektów
przemysłowych wydobywających lub użytkujących gaz.
Gazociąg niskiego
ciśnienia - gazociąg
o nadciśnieniu roboczym do 5 kPa.
Gazociąg średniego
ciśnienia - gazociąg
o nadciśnieniu roboczym od 5 do 400 kPa.
Gazociąg wysokiego
ciśnienia - gazociąg
o nadciśnieniu roboczym powyżej 400 kPa.
Rura ochronna - rura o
średnicy większej od średnicy gazociągu lub kanalizacji kablowej,
nakładana współosiowo na gazociąg lub kanalizację dla
przenoszenia obciążeń zewnętrznych i odprowadzania przecieków
gazu poza chroniony obiekt.
Rura wydmuchowa - rura
służąca do odprowadzania przecieków gazu z rury ochronnej na
zewnątrz.
Sączek węchowy
- konstrukcja umożliwiająca szybkie wykrycie nieszczelności
gazociągu oraz odprowadzenie ewentualnych przecieków gazu do
atmosfery.
Telekomunikacyjna
linia kablowa dalekosiężna
- linia wybudowana z kabli typu dalekosiężnego.
Telekomunikacyjna linia
kablowa międzymiastowa
- linia łącząca co najmniej dwie centrale międzymiastowe.
Telekomunikacyjna linia
kablowa łącznikowa
- linia łącząca stację teletransmisyjną z centralą
międzymiastową przestrzennie rozdzieloną lub dwie stacje
teletransmisyjne w węźle
Telekomunikacyjna linia kablowa modulacyjna
- linia zawierająca tory ekranowane przygotowane do przesyłania
naturalnego pasma częstotliwości dla potrzeb radia i telewizji,
łącząca ośrodki nadawcze z ośrodkami studyjnymi lub ze stacjami
teletransmisyjnymi, a także stałe punkty sprawozdawcze (np.
stadiony, teatry, sale koncertowe) z ośrodkami studyjnymi.
Odcinek instalacyjny kabla
- odcinek kabla między dwoma sąsiednimi złączami.
Odcinek wzmacniakowy lub regeneratorowy - odcinek
linii kablowej między dwiema sąsiednimi stacjami wzmacniakowymi lub
regeneratorowymi.
Obiekt domiarowy -
widoczny, trwały obiekt stały.
Zbliżenie do obiektów
uzbrojenia terenowego
- bezkolizyjny przebieg linii telekomunikacyjnej w stosunku
do urządzeń uzbrojenia terenowego, przy którym możliwy jest
jednak szkodliwy wpływ tych urządzeń na linię lub odwrotnie.
Skrzyżowanie z obiektami
uzbrojenia terenowego
- przebieg linii telekomunikacyjnej, przy którym trasa linii
przecina się z trasą lub miejscem posadowienia innych urządzeń
uzbrojenia terenowego. Szkodliwy wpływ tych urządzeń na linię
telekomunikacyjną lub odwrotnie może być w tym wypadku większy,
niż przy zbliżeniu.
Odległość pionowa linii
telekomunikacyjnej od urządzeń uzbrojenia terenowego
- odległość linii od tych urządzeń mierzona prostopadle w
płaszczyźnie pionowej między ich skrajnymi punktami zewnętrznymi
w miejscu skrzyżowania.
Odległość pozioma linii
telekomunikacyjnej od urządzeń uzbrojenia terenowego
- odległość linii od tych urządzeń w wypadku ich zbliżenia,
mierzona na powierzchni gruntu prostopadle do ich przebiegów.
Odległość podstawowa
- najmniejsza dopuszczalna odległość linii telekomunikacyjnej od
innych urządzeń uzbrojenia terenowego, zabezpieczająca linię
przed szkodliwym oddziaływaniem tych urządzeń bez dodatkowych
zabiegów.
Zabezpieczenie specjalne linii telekomunikacyjnej
- dodatkowe zabezpieczenie linii telekomunikacyjnej umożliwiające
zmniejszenie odległości między linią a innymi urządzeniami
uzbrojenia terenowego do połowy odległości podstawowej.
Zabezpieczenie szczególne linii telekomunikacyjnej
- dodatkowe zabezpieczenie linii telekomunikacyjnej umożliwiające
zmniejszenie odległości między linią a innymi urządzeniami
uzbrojenia terenowego poniżej połowy, lecz nie mniej niż do 25 %
odległości podstawowej.
Pozostałe określenia
- wg PN/T-01001, PN/T-01002, PN/T-01003 oraz wg norm i dokumentów
związanych,
wyszczególnionych w informacjach dodatkowych.
2.MATERIAŁY
I PREFABRYKATY
2.1.Bloki
i rury oraz osprzęt
a) Bloki betonowe płaskie -
wg BN-65/8984-03.
b) Rury z polichlorku winylu (PCW) do budowy kanalizacji pierwotnej -
wg ZN-96/TPSA-014 .
c) Rury polipropylenowe (PP) do budowy kanalizacji pierwotnej - wg
ZN-96/TPSA-015 .
d) Rury karbowane,
dwuwarstwowe do budowy kanalizacji pierwotnej, wtórnej i rurociągów
kablowych - wg
ZN-96/TPSA-016, w tym łuki rur.
e) Rury polietylenowe (PE) do
budowy kanalizacji pierwotnej, wtórnej i rurociągów kablowych -
wg ZN-96/TPSA-017 .
f) Rury specjalne do budowy
przejść przez przeszkody - wg ZN-96/TPSA-018 .
g) Rury trudnopalne do budowy kanalizacji w budynkach, tunelach itp.
- wg ZN-96/TPSA-019 .
h) Złączki rur kanalizacji
kablowej - wg ZN-96/TPSA-020 .
i) Uszczelki końców rur
kanalizacji kablowej - wg ZN-96/TPSA-021.
j) Inny osprzęt, w tym rury
łukowe, odgałęźniki rurowe, rury dwudzielne.
2.2.Studnie
kablowe z osprzętem
Do budowy kanalizacji
pierwotnej należy stosować studnie kablowe wg ZN-96/TPSA-023 oraz
pokrywy dodatkowe (zabezpieczające) wg ZN-96/TPSA-041.
2.3.Elementy
oznaczania kanalizacji
a) Przywieszki identyfikacyjne wg ZN-96/TPSA-022 .
b) Tablice orientacyjne do oznaczania studni - wg
BN-82/3233-25.
2.4.Masy
betonowe
PN-88/B-06250:
a)
masę betonową gęstoplastyczną dla betonów marek 110 i 200,
b)
zaczyn cementowy,
c)
zaprawę cementową dla marek 120 i 140.
3.USYTUOWANIE
KANALIZACJI
3.1. Rodzaje i
przeznaczenie kanalizacji
Kanalizację
pierwotną magistralną lub rozdzielczą należy budować na terenie
miast oraz innych miejscowości o zabudowie zwartej,
willowej lub osiedlowej i o uporządkowanym w zasadzie charakterze
ulic (wytyczone lub wykonane jezdnie i chodniki), jeżeli celowość
budowy kanalizacji na terenie tych miejscowości jest technicznie i
ekonomicznie uzasadniona. Kanalizacja pierwotna z rur trudnopalnych
jest przewidziana do układania w tunelach, na mostach, wiaduktach
oraz wewnątrz budynków.
3.1.2.
Kanalizacja w wykonaniu specjalnym
Kanalizację
w wykonaniu specjalnym (kanalizację
specjalną) należy wykonywać dla kabli telekomunikacyjnych
wprowadzanych na teren stacji elektroenergetycznych wysokiego
napięcia oraz w wypadku przebiegu kabli telekomunikacyjnych
w odległości mniejszej niż 100 m od najbliżej położonej
części uziomu stacji, jeżeli analiza wykonana na podstawie "
Wytycznych o ochronie linii i urządzeń
telekomunikacyjnych przed szkodliwym oddziaływaniem linii
elektroenergetycznych i trakcji elektrycznej prądu stałego "
wykaże przekroczenie
dopuszczalnych wielkości oddziaływań niebezpiecznych.
Kanalizację specjalną należy wykonywać według
rozwiązania indywidualnego zaprojektowanego na podstawie powyższych
wytycznych.
Kanalizacja
kablowa powinna być ułożona pod chodnikiem ulicy lub w
niezadrzewionym pasie zieleni, równolegle do osi ulicy lub
linii zabudowy. Należy unikać prowadzenia odcinków
kanalizacji pod jezdniami, z wyjątkiem skrzyżowań. Przebieg na
krótkich odcinkach pod
jezdnią dopuszcza się dla uniknięcia kolizji z elementami
uzbrojenia podziemnego lub w celu ominięcia przeszkód
naziemnych.
Na
terenach osiedli mieszkaniowych budowanych systemem blokowym, poza
liniami rozgraniczającymi ciągi kanalizacji kablowej
powinny przebiegać równolegle do budynków, a na odcinkach
między blokami - równolegle do ulic wewnątrzosiedlowych lub
chodników dla pieszych. Dopuszcza się skośne układanie
kanalizacji dla zachowania równoległości w stosunku do
ciągów innych
urządzeń podziemnych.
3.3. Usytuowanie
studzien
a) na odcinkach przebiegu
prostolinijnego - jako studnie przelotowe dla zachowania
dopuszczalnych długości przelotów między sąsiednimi studniami wg
3.4 oraz w miejscach zmian poziomu usytuowania kanalizacji,
b) na załamaniach trasy -
jako studnie narożne,
c) na odgałęzieniach
kanalizacji - jako studnie odgałęźne,
d) przed szafkami kablowymi - jako studnie szafkowe,
e) na zakończeniach ciągu
kanalizacji - jako studnie końcowe,
f) przed budynkiem obiektu telekomunikacyjnego (np. centrali
telefonicznej) - jako studnie stacyjne.
Studnie
powinny być usytuowane pod chodnikami lub w pasach zieleni.
Usytuowanie studni pod jezdniami jest dopuszczalne jedynie w
wyjątkowych sytuacjach, jeśli np. wyniknie to z przebudowy
ulicy i poszerzenia jezdni kosztem chodnika. Studnie usytuowane w
całości lub częściowo pod jezdnią oraz w chodnikach i
zieleńcach, gdzie istnieje możliwość najeżdżania ciężkiego
sprzętu o ciężarze powyżej 2,5 tony, powinny mieć konstrukcję
wzmocnioną
wg ZN-96 /TPSA - 023.
wg ZN-96 /TPSA - 023.
Włazy
do studni nie powinny się znajdować przed wjazdami do bram,
wejściami do sklepów i budynków, pod wylotami rynien, w
miejscach odpływu ścieków oraz w wyznaczonych miejscach parkingów
samochodowych.
Usytuowanie
studni należy określić za pomocą tablic orientacyjnych wg BN - 82
/ 3233 - 25, przy czym cyfry określające odległości powinny być
naniesione w sposób trwały, czytelny i estetyczny, np.
przy użyciu szablonów.
3.4.
Długości przelotów między studniami
Długości
przelotów między studniami magistralnymi SK 6 do SK 64 oraz między
studniami rozdzielczymi SK 2 nie powinny przekraczać 120 m.
Długość
odcinka kanalizacji od studni do budynku nie powinna przekraczać 20
m.
3.5.
Głębokość ułożenia kanalizacji
Głębokość ułożenia
kanalizacji powinna być taka, aby najmniejsze przykrycie liczone od
poziomu nawierzchni do górnej powierzchni kanalizacji wynosiło dla:
a) kanalizacji magistralnej - 0,7 m,
b) kanalizacji rozdzielczej 2-otworowej - 0,6 m,
c) kanalizacji rozdzielczej 1-otworowej - 0,5 m.
Przy przejściach pod
jezdnią bez linii tramwajowej oraz przy kanalizacji ułożonej w
międzytorzu linii tramwajowej głębokość ułożenia powinna być
taka, aby pokrycie nie było mniejsze od 0,8 m, a pod torami
tramwajowymi - 1 m.
W sytuacjach
uzasadnionych trudnościami technicznymi dopuszcza się zmniejszenie
głębokości ułożenia kanalizacji pod warunkiem jej odpowiedniego
zabezpieczenia, np. ławą betonową lub wykonania kanalizacji z
grubościennych rur z tworzywa sztucznego bądź rur stalowych.
Grubość warstwy przykrycia kanalizacji powinna wynosić co najmniej
0,2 m.
Głębokość ułożenia
kanalizacji pod torami kolejowymi powinna być zgodna z
BN-76/8984-16.
3.6.
Prostoliniowość przebiegu
Kanalizacja kablowa
magistralna powinna na odcinkach między sąsiednimi studniami
przebiegać prostoliniowo. W wypadku napraw kanalizacji z bloków
betonowych przez dokładanie nowych bloków na miejsce uszkodzonych
należy dostosować się do przebiegu kanalizacji istniejącej.
Również do istniejącego przebiegu należy się dostosować przy
dokładaniu rur do istniejącej kanalizacji kablowej z bloków
w wypadku jej rozbudowy.
W uzasadnionych
technicznie wypadkach, w tym dla zastąpienia studni zakrętowej,
rury kanalizacji rozdzielczej z rur prostych mogą odchylać się od
przebiegu prostoliniowego, jednak wygięcie rur powinno być
utrzymane w takich granicach, aby możliwe było przeciągnięcie
przez nie kalibru wykonanego z materiału nie ulegającego
odkształceniu o długości 1 m i średnicy równej połowie średnicy
wewnętrznej rury, o krawędziach zaokrąglonych (promień
zaokrąglenia 5 mm).
W wypadku kanalizacji rozdzielczej z rur giętkich jej przebieg powinien być na tyle prostoliniowy, aby możliwe było przeciągnięcie przez nią kalibru wg zasad podanych dla łuków kanalizacji z rur prostych. Przy zachowaniu powyższych zasad dopuszcza się odchylenie trasy kanalizacji od przebiegu prostoliniowego (zmianę przebiegu trasy) na odcinkach między sąsiednimi studniami. Zaleca się stosowanie dla tych celów prefabrykowanych rur łukowych.
W wypadku kanalizacji rozdzielczej z rur giętkich jej przebieg powinien być na tyle prostoliniowy, aby możliwe było przeciągnięcie przez nią kalibru wg zasad podanych dla łuków kanalizacji z rur prostych. Przy zachowaniu powyższych zasad dopuszcza się odchylenie trasy kanalizacji od przebiegu prostoliniowego (zmianę przebiegu trasy) na odcinkach między sąsiednimi studniami. Zaleca się stosowanie dla tych celów prefabrykowanych rur łukowych.
3.7. Spadek
kanalizacji
W terenie usytuowanym
poziomo kanalizacja powinna być układana ze spadkiem 0,1-0,3 %
w kierunku jednej ze studni. W terenie pochyłym kanalizację należy
usytuować zgodnie z naturalnym ukształtowaniem terenu, z
zachowaniem zasady spadku na poszczególnych odcinkach w
kierunku jednej ze studni.
Kanalizacja kablowa
wprowadzana do komory kablowej powinna być ułożona ze spadkiem nie
mniejszym od 2 %, a do budynków nie mających komór (np. budynków
mieszkalnych) ze spadkiem nie mniejszym od 0,5 % w kierunku studni
kablowych.
3.8. Wentylacja
studzien
a) w kanalizacji magistralnej:
- w co drugiej
studni przelotowej, jeśli odległość między studniami nie
przekracza 100 m,
- w każdej studni,
jeśli odległość między studniami przekracza 100 m,
- w każdej studni
szafkowej, rozgałęźnej i stacyjnej,
b) w kanalizacji rozdzielczej:
- w co drugiej
studni przelotowej, jeśli odległość między studniami nie
przekracza 100 m,
- w każdej studni
przelotowej, jeśli odległość między studniami przekracza 100 m,
- w każdej studni,
z której jest wykonane wprowadzenie kabli do budynku.
4.
CIĄGI KANALIZACJI
4.1. Wymagania
ogólne
Nowe ciągi
kanalizacji kablowej pierwotnej powinny być zestawiane z rur PCW,
PP, PE oraz PE karbowanych (dwuwarstwowych) o podstawowych średnicach
otworów 94 i 104 mm z tolerancją ±
2 mm, co umożliwia prawidłowe tworzenie kanalizacji wtórnej z rur
Æ
32 mm i 40 mm w układach 4 x 32, 3 x 40, 2 x 32 + 2 x 40.
Przykłady profili kanalizacji
pierwotnej podano na rys. 1.
W miejscach szczególnie
zagrożonych możliwością uszkodzeń mechanicznych lub oddziaływań
niebezpiecznych powodowanych przez urządzenia elektroenergetyczne
należy stosować rury stalowe lub inne o nie gorszych właściwościach
wg ZN - 96 / TPSA - 018 lub budować kanalizację specjalną wg
3.1.2. Kanalizację specjalną należy wykonywać według
indywidualnego rozwiązania projektowego opartego o wyniki obliczeń
oddziaływania niebezpiecznego wg " Wytycznych o ochronie linii
i urządzeń telekomunikacyjnych przed szkodliwym oddziaływaniem
linii elektroenergetycznych i trakcji elektrycznej prądu stałego "
i zapewniającego uzyskanie niezbędnego do właściwej
ochrony kabli współczynnika redukcyjnego.
W wypadkach technicznie
uzasadnionych, np. brakiem miejsca pod chodnikiem w pionie lub
poziomie oraz przy skrzyżowaniach z innymi urządzeniami uzbrojenia
podziemnego, można zestawić inne profile ciągów kanalizacji, niż
podane na rys.1.
Przy tworzeniu profili
o liczbie otworów większej od 24 należy kierować się szerokością
pasa ziemi, jaki można wykorzystać, oraz gabarytami studni
kablowych.
Bloki betonowe wg BN -
65 / 8984 - 03 należy stosować wyłącznie do napraw kanalizacji
wykonanej z bloków betonowych. Do rozbudowy kanalizacji wykonanej z
bloków betonowych należy stosować rury jak dla kanalizacji nowej
(przykłady dokładania rur do kanalizacji wykonanej z bloków
betonowych podano na rys.1.)
4.2. Zestawy z
bloków betonowych
Nie przewiduje się
budowy nowej kanalizacji z bloków betonowych. Bloki betonowe wg
BN-65/8984-03 należy stosować wyłącznie do napraw istniejącej
kanalizacji wykonanej z bloków betonowych.
4.3. Zestawy z
rur
- nieplastyfikowanego
polichlorku winylu (PCW) o średnicy 100 mm (110 mm) i grubości
ścianek nie mniejszej od 3 mm wg ZN - 96 / TPSA - 014,
- polipropylenu (PP) o
średnicy 100 mm (110 mm) i grubości ścianek nie mniejszej od 3 mm
wg ZN - 96 / TPSA - 015,
- karbowanych, dwuwarstwowych
o średnicy wewnętrznej 94 mm (104 mm) wg ZN-96 /TPSA - 016,
- polietylenu (PE) o średnicy
100 mm (110 mm) i grubości ścianek nie mniejszej od 3 mm wg
ZN-96/TPSA-017 ,
-specjalnych, np. stalowych
lub innych o nie gorszych właściwościach, w miejscach
narażonych na uszkodzenie mechaniczne (pod jezdniami, placami, na
odcinkach przejść przez przeszkody) wg ZN - 96 / TPSA - 018.
Rury należy łączyć
złączkami z uszczelką gumową wg ZN-96/TPSA-020. Dopuszcza się
stosowanie rury z kielichami wyposażonymi w uszczelkę gumową.
Końce rur w studniach powinny być uszczelnione zatyczkami
rozporowymi (uszczelkami) wg ZN-96/TPSA-021. Na zakrętach należy
stosować łączniki rur prefabrykowane.
5. ROBOTY ZIEMNE
5.1. Trasa
kanalizacji
Wytyczenie w terenie
kanalizacji kablowej powinno być wykonane przez upoważnione służby
geodezyjne na podstawie odpowiedniej mapy (podkładu geodezyjnego)
zaopatrzonej w klauzulę zatwierdzającą właściwych władz
administracji terenowej.
5.2.
Długości wykopów
Wykop dla układania
rur powinien być realizowany na odcinku co najmniej pomiędzy
poszczególnymi studniami. Krótsze odcinki wykopów mogą być
wykonywane, jeśli wymaga tego zachowanie bezpieczeństwa ruchu
kołowego i pieszego oraz w wypadku budynków niepodpiwniczonych,
gdzie długości wykopów są ograniczone ze względów
bezpieczeństwa.
5.3.
Głębokości wykopów
Głębokości wykopów
podano w tablicy 1. W wypadku przewidywanej rozbudowy kanalizacji
wykopy powinny być odpowiednio głębsze. Dla kanalizacji specjalnej
należy stosować głębokość wg dokumentacji technicznej.
Tablica 1
Wyszczególnienie
|
Głębokość wykopu, w
metrach, dla kanalizacji
|
|
|
magistralnej
|
rozdzielczej
|
Liczba warstw w zestawie
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
1
|
Kanalizacja
z rur
|
0,85
|
1,0
|
1,1
|
1,25
|
1,4
|
0,65
|
5.4.
Szerokości wykopów
Szerokości wykopów
podano w tablicy 2. Dla zestawów o innej liczbie otworów w rzędzie
odległość w świetle od ściany wykopu do rury w dnie wykopu nie
powinna być mniejsza od 0,15 m. Dla kanalizacji specjalnej należy
stosować szerokość wykopów wg tablicy 2, chyba że
z dokumentacji technicznej na jej wykonanie wynika konieczność
zastosowania innej szerokości wykopów.
Tablica
2
Wyszczególnienie
|
Szerokość dna wykopu, w
metrach
Szerokość dna wykopu, w
metrach, przy liczbie rur w jednym rzędzie:
|
Liczba
rur
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
Kanalizacja
z rur
|
0,30
|
0,45
|
0,55
|
0,70
|
0,80
|
0,90
|
1,05
|
1,15
|
W wypadku stosowania
rur specjalnych o większych średnicach niż normalne, szerokość
należy odpowiednio zwiększyć.
5.5. Zrywanie
nawierzchni
Przy wykonywaniu
kanalizacji należy, gdzie tylko jest to możliwe, unikać zrywania
nawierzchni dróg i ulic, stosując metody przewiertu i przecisku.
Jeśli już jest to konieczne, zrywanie powinno być wykonane w taki
sposób, aby zerwane elementy nawierzchni mogły być w jak
największym stopniu użyte do jej naprawy po ułożeniu kanalizacji
i zasypaniu wykopów.
5.6.
Przygotowanie wykopów
Wykopy powinny być
tak przygotowane, aby spełniały wymagania dotyczące głębokości
wg 5.3 oraz szerokości wg 5.4, z zachowaniem pochyłości ścian
wykopów. Przykładowe rozmieszczenie ziemi z wykopów, rur i
materiałów nawierzchni oraz kąt pochyłości ścian wykopu podano
na rys.2. Wykop powinien przebiegać z uwzględnieniem wymagań wg
3.6.
5.7. Wyrównanie
i wzmocnienie dna wykopu
Przed ułożeniem rur
dno wykopu powinno być wyrównane i ukształtowane ze spadkiem wg
wymagań 3.7. Podłoże w miejscach po głazach, fundamentach,
grubych korzeniach itp. powinno być wyrównane i ubite.
W gruntach mało
spoistych, jak próchnica, suchy piasek bez spoiwa lub w gruntach
przesyconych wodą, jak kurzawki, muły, torfy, na dnie wykopu
układać należy ławę z betonu marki 100 o grubości co najmniej
10 cm.
Ławę betonową na
dnie wykopu należy układać również w wypadku możliwości
osiadania gruntu, np. przy przebudowach ulic w świeżo wzruszonej
lub usypanej ziemi. Dopuszcza się wykonanie ławy przez sporządzenie
warstwy kamieni, tłucznia i piasku i zalanie jej zaprawą cementową.
Ławę betonową, jak
również dno wykopu w gruntach III i IV kategorii należy wysypać
warstwą piasku lub przesianej ziemi o grubości nie mniejszej niż 5
cm.
6.
UKŁADANIE CIĄGÓW KANALIZACJI
6.1.
Układanie i łączenie bloków betonowych
W wypadku naprawy kanalizacji wykonanej
z bloków betonowych nowe bloki używane do naprawy powinny być
oczyszczone, a następnie wmontowane w miejsce uszkodzonych
usuniętych bloków w istniejący ciąg kanalizacji w ten sposób,
aby nie występowały wyboczenia w pionie i poziomie w
stosunku do jego przebiegu.
Pod miejsca styku
dwóch sąsiednich bloków powinny być wykonane poduszki z zaprawy
cementowej marki 140 o szerokości co najmniej 10 cm i grubości co
najmniej 2 cm.
Otwory w ścianie
czołowej ułożonego bloku, przeznaczone do osadzenia kołków,
należy wypełnić częściowo zaprawą cementową, a następnie
wsunąć w nie kołki stalowe pokryte zaczynem cementowym. Kołki
powinny być wykonane z pręta o średnicy 8 mm wg PN-75/H-93200/00
ze stali St 3 wg PN - 88 / H - 84020. Na wystające końce kołków
należy nasunąć otwory ściany czołowej dokładanego bloku tak,
aby występ znajdujący się w jego obrzeżu znalazł się we
wgłębieniu bloku istniejącego (poprzednio ułożonego). Miejsca
styku bloków powinny być następnie polane wodą i pokryte
zaprawą cementową marki 140
na szerokości ok.10 cm i grubości co najmniej 2 cm. Należy zwracać
uwagę, aby zaprawa nie dostała się do wnętrza otworów.
Po zestawieniu dwóch
kolejnych bloków, a przed związaniem łączącej je zaprawy
cementowej, należy sprawdzić współosiowość obu bloków za
pomocą sprawdzianu do układania bloków betonowych wg BN - 76 /
3238 - 13. Sprawdzian powinien łatwo i bez oporu przechodzić przez
miejsce styku obu bloków.
Jeśli zachodzi
konieczność naprawy w wielu warstwach bloków, to po usunięciu
uszkodzonych bloków powinna być najpierw ułożona wg podanej wyżej
metody najniższa (pierwsza od dołu) warstwa. Dalsze warstwy należy
układać z przesunięciem wzdłużnym bloków o1/2 długości bloku
w każdej warstwie. Na górnych powierzchniach ułożonych warstw,
wzdłuż linii spojeń bloków, powinny być ułożone poduszki z
zaprawy cementowej o szerokości ok.10 cm i grubości ok. 2 cm, a
między sąsiednimi poduszkami - warstwa piasku lub przesianej ziemi
o grubości wyznaczonej przez te poduszki.
Układanie nowych
bloków naprawianej kanalizacji powinno obejmować cały odcinek
kanalizacji istniejącej składający się z bloków zmiażdżonych,
popękanych lub częściowo pokruszonych.
W wypadku konieczności
wprowadzenia nowo układanych bloków do studni bloki te należy
właściwie osadzić i zabetonować w gardłach studni, po uprzednim
dokładnym usunięciu pozostałości istniejących, uszkodzonych
bloków i po oczyszczeniu nowych bloków od zewnątrz i od wewnątrz.
6.2.
Układanie i łączenie rur
Układanie rur
kanalizacji kablowej należy wykonywać następująco: na dno wykopu,
przygotowane zgodnie z p.5.7, ułożyć jedną lub kilka rur w jednej
warstwie połączonych przekładkami dystansowymi z tworzywa
sztucznego. Jeżeli nie ma następnych warstw, ułożone rury należy
zasypać zgodnie z p.6.3.3. W wypadku układania następnych warstw,
ułożoną warstwę rur należy zasypać piaskiem lub przesianą
ziemią i lekko ubić, polewając wodą, w celu dokładnego
wypełnienia szczelin między rurami. Dla zapewnienia spoistości
wielootworowego ciągu kanalizacji szczeliny między rurami należy w
odległościach nie mniejszych od 20 m wypełnić masą betonową
(cement i piasek w stosunku 1:3) na długości 0,8 m.
Z pojedynczych rur
należy tworzyć zestawy o profilach podanych w p.4.1, rys.1.
Przy
wielowarstwowym układaniu rur należy przestrzegać symetrii
pionowej w tworzonych zestawach, jak to przykładowo podano na rys.4.
Odległości pomiędzy poszczególnymi rurami warstwie nie powinny
być mniejsze od 2 cm, a między warstwami - od 3 cm.
Uszczelnianie
końców rur powinno być wykonane zgodnie z ZN - 96 / TPSA - 021.
Złącza rur należy
wykonywać zgodnie z ZN - 96 / TPSA - 020.
Przy łączeniu
kielichowym rur należy zachować przy ich układaniu kierunek spadku
i kierunek zaciągania kabla wg rys.3.
Kanalizacja
kablowa z rur PCW powinna być wykonywana przy temperaturach od 00C
do 300C, natomiast
z prostych odcinków rur polietylenowych - przy temperaturze nie
niższej od
- 100C. W każdym przypadku układania rur przy obniżonej temperaturze niedopuszczalne jest rzucanie lub uderzanie rurami oraz zasypywanie ich grudami zmarzliny.
- 100C. W każdym przypadku układania rur przy obniżonej temperaturze niedopuszczalne jest rzucanie lub uderzanie rurami oraz zasypywanie ich grudami zmarzliny.
6.3. Zasypywanie
kanalizacji
Wykopy
należy zasypywać po ułożeniu całego ciągu rur lub odcinka
naprawianej kanalizacji z bloków betonowych między dwiema
studniami. Wyjątek stanowią sytuacje omówione w p. 5.2. Po
zasypaniu wykopów zerwana uprzednio nawierzchnia powinna być
doprowadzona do pierwotnego stanu, a trawniki i inne tereny
zielone - odtworzone.
6.3.2.
Zasypywanie kanalizacji z bloków betonowych
Zasypywanie
odcinków z bloków betonowych po przeprowadzonej naprawie
istniejącej kanalizacji z bloków należy rozpocząć od zasypania
przestrzeni pomiędzy ściankami wykopów a ściankami bloków.
Zasypywać je należy piaskiem lub przesianą ziemią, ubijanymi
warstwami o grubości ok.15 cm. Następnie bloki powinny być
zasypane warstwą miałkiej ziemi o grubości ok. 10 cm bez ubijania,
a potem warstwami ziemi rodzimej po ok. 20 cm, bez kamieni i cegieł
o średnicy większej od 5 cm; każda nałożona warstwa powinna
być ubijana mechanicznie.
6.3.3.
Zasypywanie kanalizacji z rur
Zasypywanie
poszczególnych warstw rur należy wykonywać przed ułożeniem
warstw następnych, zachowując odstępy wg. p. 6.2.
Ostatnią
warstwę rur należy przysypać warstwą piasku lub przesianej ziemi
o grubości co najmniej 5 cm, a następnie warstwą piasku lub
przesianej ziemi o grubości co najmniej 20 cm, przy czym ziemia nie
powinna zawierać gruzu i kamieni o średnicy większej od 5
cm. Następnie należy
zasypywać wykop kolejnymi warstwami ziemi po 20 cm, ubijanymi
mechanicznie. Stopień zagęszczenia gruntu powinien być badany
stosownie do wymagań administracji terenowej.
6.4. Rozbudowa
kanalizacji
Istniejące ciągi
kanalizacji kablowej zarówno wykonane z rur, jak i z bloków
betonowych mogą być rozbudowywane wyłącznie za pomocą dokładania
rur.
Sposób dołożenia
rur do istniejącego ciągu zależy od szerokości wydzielonego
miejsca i będącej do dyspozycji głębokości pokrycia kanalizacji
ziemią.
Dokładane rury należy
łączyć i układać wg zasad podanych w p. 6.2.,6.3.1. i 6.3.3.
Przykładowe sposoby
dokładania rur podano na rys.1.
W wypadku zbyt małego
pokrycia ziemią dokładanych rur ciąg kanalizacji należy
zabezpieczyć ławą betonową lub użyć w dokładanej warstwie rur
specjalnych wg ZN - 96 / TPSA - 018, a także np. stalowych, stosując
zasady określone w p.3.5.
6.5. Kanalizacja
specjalna
Przy układaniu
kanalizacji specjalnej należy stosować odpowiednio zasady określone
w p. 6.1. - 6.4. z uwzględnieniem indywidualnych cech wykonania
stosownie do dokumentacji technicznej opracowanej wg "
Wytycznych o ochronie linii i urządzeń telekomunikacyjnych przed
szkodliwym oddziaływaniem linii elektroenergetycznych i trakcji
elektrycznej prądu stałego ".
7.
WPROWADZANIE KANALIZACJI DO BUDYNKÓW I STUDNI
7.1.
Przygotowanie rur
Rury
z PCW, PP, karbowane i PE należy przygotowywać i uszczelniać
zgodnie z normami ZN-96/TPSA-020 i 021.
Rury stalowe wg PN - 74 / H -
74200 powinny być dwukrotnie asfaltowane od wewnątrz
i zewnątrz.
7.2.
Wprowadzanie kanalizacji do budynków stanowiących obiekty
telekomunikacyjne
Do budynku obiektu
telekomunikacyjnego (centrala telefoniczna, stacja teletransmisyjna
itp.) kanalizacja powinna być wprowadzana do komory kablowej ze
studni kablowej stacyjnej usytuowanej przed budynkiem.
Wprowadzana do komory
kablowej kanalizacja powinna mieć zachowany spadek wg p.3.7. Na
wprowadzenie mogą być stosowane wszystkie rodzaje rur używane do
budowy kanalizacji, a w uzasadnionych wypadkach rury specjalne wg ZN
- 96 / TPSA - 018 lub stalowe.
Otwory kanalizacji
oraz obudowa rur powinny być uszczelniane od strony komory kablowej
oraz studni stacyjnej zgodnie z normą ZN-96/TPSA-021, przy czym
odległość między ściankami sąsiadujących ze sobą rur (w nowo
budowanych wprowadzeniach) nie powinna być mniejsza niż 10 mm.
Otwory wprowadzeniowe należy pogrupować w pionowe ciągi mające po
dwa otwory w poziomie, przy czym odległość między sąsiadującymi
ze sobą ściankami rur tych ciągów powinna wynosić 100 mm. Należy
przy tym stosować zasadę układania w jednej rurze tylko jednego
kabla. Dla cienkich kabli należy budować kanalizację wtórną
między komorą kablową a studnią stacyjną.
7.3.
Wprowadzanie kanalizacji do budynków mieszkalnych, urzędowych itp.
Nie
należy wprowadzać kanalizacji kablowej do budynków, lecz kończyć
ją w studni kablowej usytuowanej przy budynku. Doprowadzenie kabla
(kabli) do budynku wykonać kablem (kablami) ułożonymi bezpośrednio
w ziemi między powyższą studnią a budynkiem. Odcinek wprowadze-
niowy kabla (kabli) doziemnych między studnią a budynkiem powinien
mieć długość co najmniej 1 m. Dopuszcza się wprowadzanie
kanalizacji kablowej do większych obiektów jak np. banki
itp. jednak pod warunkiem wykonania uszczelnienia wprowadzeń w
sposób wskazany w projekcie technicznym.
7.4.
Wprowadzanie kanalizacji do studni kablowych
Wprowadzane rury
kanalizacji kablowej powinny być przygotowane zgodnie z p.7.1.
W wypadku wprowadzania do studni bloków betonowych przy
naprawie kanalizacji wykonanej z bloków, nowe bloki
powinny być oczyszczone od wewnątrz i zewnątrz.
Wprowadzane ciągi
kanalizacji kablowej powinny kończyć się w zabetonowanej części
gardła. Rury tworzące kanalizację powinny być złączone zaprawą
cementową na długości ok. 0,5 m od początku gardła.
7.5.
Wprowadzanie kanalizacji kablowej do obiektów i studni na trasie
kanalizacji specjalnej
Wprowadzanie rur
stalowych wraz z wypełniającymi je rurami izolacyjnymi należy
wykonywać wg zasad podanych w p.7.3 i 7.4, z uwzględnieniem
dodatkowo wykonania połączeń metalowych, uziomów i innych
elementów wg dokumentacji technicznej opracowanej wg "
Wytycznych o ochronie linii i urządzeń
telekomunikacyjnych przed szkodliwym oddziaływaniem linii
elektroenergetycznych i trakcji elektrycznej prądu stałego ".
8.
KANALIZACJA KABLOWA NA MOSTACH, WIADUKTACH, W TUNELACH
I WEWNĄTRZ BUDYNKÓW
8.1.Wymagania
ogólne
Ciągi kanalizacji
budowanej na mostach, wiaduktach, w tunelach i wewnątrz budynków
powinny być wykonane z rur trudnopalnych wg ZN-96/TPSA-019.
W wypadku
niedostatecznej grubości przykrycia wg p.3.5 przy stosowaniu
rozwiązań z zagłębieniem kanalizacji należy
używać rur specjalnych wg ZN-96/TPSA-018.
Należy unikać
prowadzenia kanalizacji po mostach i wiaduktach o konstrukcji
drewnianej, a jeśli już jest to konieczne, to stosować w
takich wypadkach rozwiązania wg p.8.3.
8.2.
Ciągi kanalizacji w konstrukcji żelbetowej dróg i mostów
Ciągi ze zwykłych
rur (PCW, PP, karbowanych, PE lub innych o nie gorszych
właściwościach) można stosować, jeśli między nawierzchnią
chodnika a konstrukcją mostu (wiaduktu) znajduje się warstwa ziemi
o takiej grubości, aby istniała możliwość ułożenia ciągów na
warstwie ziemi o grubości co najmniej 20 cm i
przykrycia ich warstwą ziemi o grubości co najmniej 50 cm.
W wypadku niedostatecznej grubości
warstwy ziemi należy stosować rury specjalne wg
ZN-96/TPSA-018 . Rury te należy układać w korytach pod chodnikiem
lub mocować je do konstrukcji mostu.
Dopuszcza się budowę
kanału asfaltowanego, przeznaczonego do układania kabli,
przykrytego pokrywami licującymi z powierzchnią chodnika.
8.3.
Ciągi kanalizacji pod konstrukcją stalową mostów
Na mostach stalowych
należy układać kanalizację, wykorzystując rury specjalne, wg
ZN-96/TPSA-018 lub stalowe ze względu na wymóg
trudnopalności, dwukrotnie asfaltowane od wewnątrz i zewnątrz.
Rury należy mocować
do konstrukcji mostu w taki sposób, aby nie były narażone na
dodatkowe naprężenia wynikające z wahań temperatury. Rury należy
podwieszać na wieszakach sprężynujących w sposób umożliwiający
wzajemne przesuwanie się sąsiednich odcinków rur i zmniejszający
zarazem zagrożenie kabli o powłokach ołowianych przez korozję
międzykrystaliczną.
Ciąg kanalizacji
powinien być, w miarę możliwości, umieszczony w miejscu mało
widocznym, ale dostępnym przy pracach konserwacyjnych.
W przejściach przez
filary i przyczółki rury tworzące kanalizację kabla powinny być
przepuszczane przez odcinki rur stalowych o odpowiednio większej
średnicy osadzone w filarach i przyczółkach. W wypadku, gdy
jednostka administrująca mostem nie wyrazi zgody na przejście przez
filary i przyczółki ze względu na możliwość osłabienia ich
konstrukcji, należy wykonać odpowiednie obejścia tych elementów,
z zapewnieniem jednakże dostępu do kanalizacji przy pracach
konserwacyjnych. Obejścia powinny umożliwiać zaciąganie kabli i
kanalizacji wtórnej.
W wypadku mocowania
rur kanalizacji kablowej do konstrukcji mostu lub wiaduktu nad torami
z trakcją elektryczną przejścia należy wykonywać rurami
specjalnymi wg ZN-96/TPSA-018 lub ze względu na wymóg
trudnopalności, stalowymi wypełnionymi rurami izolacyjnymi
wg ZN-96/TPSA-019.
Dopuszcza się inne
rodzaje konstrukcji wsporczej w konstrukcjach stalowych mostów,
w postaci półek lub drabinek wykonanych w ten sposób, aby
był łatwy dostęp do kanalizacji przy pracach konserwacyjnych.
Mocowana tak kanalizacja powinna umożliwiać łatwe zaciąganie
kabli i kanalizacji wtórnej.
8.4.
Przejścia przez tunele
a) z rur trudnopalnych wg ZN-96/TPSA-019 pod chodnikiem,
b) z rury
specjalnych, wg ZN-96/TPSA-018, najlepiej stalowych ze względu na
wymóg
trudnopalności,
jeśli nie jest możliwe dostateczne pokrycie ziemią wg p.3.5,
c) z rur jak w b)
mocowanych do ściany tunelu,
d) w postaci koryta
betonowego pod chodnikiem, wypełnionego rurami jak w p. a),
asfaltowanego
wewnątrz i przykrytego pokrywami.
Kanalizacja powinna
być tak wykonana, aby był do niej łatwy dostęp przy pracach
konserwacyjnych oraz aby było możliwe zaciąganie kabli i
kanalizacji wtórnej.
8.5.
Kanalizacja wewnątrz budynków
W koniecznych wypadkach
odcinki kanalizacji wewnątrz budynków należy wykonać wg
indywidualnego rozwiązania projektowego z uwzględnieniem ogólnych
wymagań p.8.1.
9.
SKRZYŻOWANIA I ZBLIŻENIA
9.1.
Skrzyżowania z jezdniami ulic i drogami
W
zależności od technologii budowy kanalizacja na skrzyżowaniach z
jezdniami i drogami publicznymi może być wykonana z rur wg
ZN-96/TPSA-014 , ZN-96/TPSA-015 , ZN-96/TPSA-016 ,
ZN-96/TPSA-018 albo z rur stalowych i krzyżować się z jezdnią
(drogą) pod kątem prostym z dopuszczalną odchyłką 15°.
Skrzyżowania
kanalizacji z drogą gruntową można wykonywać bez stosowania rur
specjalnych i pod dowolnym kątem.
Powyższe
warunki dotyczące kątów skrzyżowań powinna również spełniać
kanalizacja specjalna.
9.1.2.
Wymagania dotyczące wykonania skrzyżowań
Jeżeli
grubość przykrycia kanalizacji pod jezdnią jest mniejsza od 0,7 m,
a pod torami tramwajowymi od 0,8 m, ciąg kanalizacji należy
zabezpieczyć ławą betonową.
Do
budowy ciągów kanalizacji na skrzyżowaniach metodą wiertniczą,
przeciskową lub tunelową należy stosować rury z tworzyw
sztucznych wg ZN-96/TPSA-018 albo też rury stalowe.
Dla
ciągu wielootworowego dopuszcza się zastosowanie jednej rury
stalowej o większej średnicy i umieszczenie w niej potrzebnej
liczby rur kanalizacji pierwotnej wg ZN-96/TPSA-014 lub
ZN-96/TPSA-015 .
Do
budowy ciągów kanalizacji na skrzyżowaniach w wykopie otwartym
należy stosować rury grubościenne z polichlorku winylu wg
ZN-96/TPSA-014 albo rury polietylenowe karbowane dwuwarstwowe
wg ZN-96/TPSA-016 .
9.2.
Skrzyżowania i zbliżenia z torami kolejowymi i tramwajowymi
Na
skrzyżowaniach z torami kolejowymi należy stosować rury zgodnie z
wymaganiami w punkcie 9.1.1 stosownie do indywidualnych
uzgodnień. Skrzyżowania z torami kolejowymi należy wykonywać
zgodnie z wymaganiami normy BN-76/8984-16, natomiast z torami
tramwajowymi - zgodnie z zasadami podanymi w p.9.1.2.
Kanalizację
specjalną na odcinkach skrzyżowań z torami kolejowymi lub
tramwajowymi należy wykonywać zgodnie z dokumentacją techniczną,
sporządzoną wg wymagań normy BN-76/8984-16 i
BN-80/8939-17 oraz zasad podanych w p.9.1 oraz zgodnie z "
Wytycznymi o ochronie linii i urządzeń telekomunikacyjnych przed
szkodliwym oddziaływaniem linii elektroenergetycznych i trakcji
elektrycznej prądu stałego ".
9.2.2.
Zbliżenia
Na
odcinkach zbliżeń z torami kolejowymi lub tramwajowymi należy
układać ciągi z rur wg p. 2.1 lub z innych o nie gorszych
właściwościach, a w wypadku kanalizacji specjalnej - z rur
przewidzianych w dokumentacji technicznej.
Dopuszczalne
zbliżenie do toru tramwajowego nie powinno być mniejsze od 2 m,
licząc od najbliższej szyny do skraju kanalizacji kablowej.
Dopuszcza się układanie kanalizacji w międzytorzu linii kolejowej
pod warunkiem, że odległość od górnej powierzchni kanalizacji do
nawierzchni nie będzie mniejsza od 0,8 m. Podane powyżej odległości
odnoszą się również do kanalizacji specjalnej.
9.3.
Skrzyżowania i zbliżenia z urządzeniami podziemnymi
Przy
skrzyżowaniach z innymi urządzeniami podziemnymi kanalizacja
powinna znajdować się, w miarę istniejących możliwości, nad
tymi urządzeniami. W wyjątkowych wypadkach, jeśli takie ustuowanie
kanalizacji jest technicznie niemożliwe, dopuszcza się odstępstwo
od powyższej zasady. Ma to zwykle miejsce wtedy, gdy przykrycie
kanalizacji byłoby mniejsze od wymaganego wg p.3.5, a przebudowa
innych urządzeń, z którymi występuje skrzyżowanie, okazała się
zbyt kosztowna lub niemożliwa.
Odległość
kanalizacji od innych urządzeń podziemnych powinna spełniać
wymagania podane w zarządzeniach nr 94 i 95 Ministra Łączności z
dn. 12 III 1992 r., a dla kanalizacji specjalnej również warunki
wynikające z " Wytycznych o ochronie linii i urządzeń
telekomunikacyjnych przed szkodliwym oddziaływaniem linii
elektroenergetycznych i trakcji elektrycznej prądu stałego".
9.3.2.
Wymagania szczegółowe
Skrzyżowanie
kanalizacji kablowej z innymi urządzeniami podziemnymi powinno być
wykonane prostopadle, z dopuszczalną odchyłką 10°
w wypadku przewodów cieplnych i kanalizacji
ściekowej, a 30°
dla pozostałych urządzeń (dopuszczalne kąty skrzyżowań
kanalizacji kablowej z gazociągami podano osobno na końcu p.
9.3.2).
Najmniejsze
dopuszczalne przy skrzyżowaniach i zbliżeniach odległości w
rzucie poziomym i pionowym między krawędziami ciągów kanalizacji
a innymi urządzeniami podziemnymi podaje tablica 3.
W wypadku, jeśli przy
zbliżeniach wzajemne usytuowanie kanalizacji oraz urządzeń i
obiektów podziemnych uniemożliwia zachowanie odległości wg
tablicy 3, odległości te mogą być zmniejszone do połowy pod
warunkiem zastosowania zabezpieczeń specjalnych, a poniżej połowy
(jednakże do nie mniej, niż 25% wartości z tablicy 3) przy
zastosowaniu zabezpieczeń szczególnych. Zabezpieczenie specjalne
polega na umieszczeniu kabla telekomunikacyjnego w rurach ochronnych.
Zabezpieczenie szczególne obejmuje odgrodzenie kabla
telekomunikacyjnego od innego urządzenia podziemnego
zaporą (ścianą) oddzielającą.
Tablica 3
Lp.
|
Rodzaj
urządzenia podziemnego
|
Najmniejsza dopuszczalna
odległość w metrach
|
|
|
|
Skrzyżowania
|
Zbliżenia
|
1.
|
Kabel
telekomunikacyjny ziemny
|
dowolna
1).
|
dowolna
|
2.
|
Linia
elektroenergetyczna zabezpieczona rurami ochronnymi na długości
skrzyżowania lub zbliżenia
|
dowolna
|
dowolna
|
3.
|
Linia
elektroenergetyczna 3-kablowa o napięciu znamionowym 110 kV i
wyższym
|
wg
2).
|
wg
2).
|
4.
|
Linia
elektroenergetyczna bez osłony ochronnej
|
0,5
|
0,5
|
5.
|
Linia
elektroenergetyczna zasilaczy kolejowych
|
0,8
|
0,8
|
6.
|
Kanalizacja
prowadząca wody opadowe i ścieki
|
0,3
|
1,0
|
7.
|
Rurociąg
wodny magistralny
|
0,25
|
1,0
|
8.
|
Rurociąg
wodny rozdzielczy
|
0,15
|
0,5
|
9.
|
Rurociąg
parowy sieci cieplnej (obudowa)
|
0,5
|
2,0
|
10.
|
Rurociąg
wodny sieci cieplnej (obudowa)
|
0,5
|
1,0
|
11.
|
Rurociąg
ropy lub innych płynów technicznych
|
0,5
|
8,0
|
12.
|
Podbudowa
telekomunikacyjnej linii napowietrznej
|
-
|
2,0
|
13.
|
Konstrukcja
wsporcza linii elektroenergetycznej
|
-
|
wg PN-75/E
-05100
|
14.
|
Ściany
budynków i ogrodzenia
|
-
|
0,5
|
15.
|
Urządzenia
odgromowe
|
-
|
5,0
|
16.
|
Słupy
oświetleniowe i trakcyjne (fundament)
|
-
|
0,8
|
1) W wypadku krzyżowania się
kanalizacji z istniejącym kablem telekomunikacyjnym kanalizacja
powinna być ułożona poniżej kabla, a kabel ziemny powinien być
odpowiednio zabezpieczony, np. rurą dwudzielną.
2) Odległości z
uwzględnieniem analizy wg " Wytycznych o ochronie linii i
urządzeń telekomunikacyjnych przed szkodliwym oddziaływaniem linii
elektroenergetycznych i trakcji elektrycznej prądu stałego ".
Przy
projektowaniu i budowie ciągów kanalizacji kablowej należy ponadto
uwzględniać wszystkie wymagania podane w zarządzeniach nr 94 i 95
Ministra Łączności z dn. 12 III 1992 r., a dla kanalizacji
specjalnej oraz w sytuacjach określonych w tablicy 3 - również
wynikające z "Wytycznych o ochronie linii i urządzeń
telekomunikacyjnych przed szkodliwym oddziaływaniem linii
elektroenergetycznych i trakcji elektrycznej prądu stałego ".
W
wypadku skrzyżowań kanalizacji kablowej z gazociągami należy
postępować wg normy ZN-96/TPSA-004 .
W
szczególności w wypadku skrzyżowania kanalizacji kablowej, mającej
połączenie z pomieszczeniami dla ludzi i zwierząt, z gazociągami,
należy skrzyżowania wykonać z zastosowaniem na gazociągach rur
ochronnych. Odległość pionowa zewnętrznej ścianki rury ochronnej
na gazociągu od zewnętrznej najbliższej powierzchni kanalizacji
kablowej nie powinna być mniejsza niż 0,15 m dla gazociągu o
średnicy do 250 mm i 0,25 m dla gazociągu o średnicy większej niż
250 mm
W
wypadku, gdy zamontowanie rury ochronnej na istniejącym gazociągu
nie jest możliwe, przy jego skrzyżowaniu z kanalizacją kablową
mającą bezpośrednie połączenie z pomieszczeniami dla ludzi i
zwierząt dopuszcza się zastosowanie rury ochronnej ze stali na
ciągu kanalizacji. Gazociąg powinien znajdować się nad
kanalizacją.
Odległości
pionowe między ścianką gazociągu a zewnętrzną ścianką rury
ochronnej zamontowanej na kanalizacji kablowej powinny wynosić:
-
0,1 m dla gazociągów o ciśnieniu do 400 kPa,
-
0,2 m dla gazociągów o ciśnieniu powyżej 400 kPa,
natomiast długość rur
ochronnych powinna wynosić:
-
2 m przy skrzyżowaniu z gazociągiem o ciśnieniu do 400 kPa
-
10 m przy skrzyżowaniu z gazociągiem o ciśnieniu powyżej 400 kPa.
Gazociąg
w miejscu skrzyżowania należy przykryć warstwą gruntu
przepuszczalnego, np. piasku, o szerokości co najmniej 0,5 m,
mierząc od ścianek bocznych gazociągu, i na długości 10 m
dla gazociągu o ciśnieniu większym niż 400 kPa. Dla gazociągu o
ciśnieniu do 400 kPa długość ta może być zmniejszona w
zależności od możliwości lokalizacyjnych skrzyżowania w
pasie przeznaczonym dla urządzeń podziemnego uzbrojenia terenu.
Kąt
skrzyżowania kanalizacji kablowej z gazociągami powinien wynosić
nie mniej , niż:
- 60o
z gazociągami ułożonymi w miejscach skrzyżowania w rurach
ochronnych,
- 15o
z gazociągami ułożonymi bez rur ochronnych.
10.
STUDNIE KABLOWE
10.1. Typy
studni kablowych
Na ciągach kanalizacji
kablowej należy stosować studnie kablowe z osprzętem wg typów
określonych w normie ZN-96/TPSA-023. Dopuszcza się stosowanie
studni większych, a w szczególności budowę studni w indywidualnym
wykonaniu o innych kształtach i wymiarach w wypadku
rozbudowy ciągów kanalizacji lub jeśli wynika to z usytuowania
innych urządzeń podziemnych i ograniczenia miejsca na umieszczenie
studni. Studnie mogą być budowane z prefabrykatów
lub betonowane bezpośrednio na miejscu w ciągu kanalizacji
kablowej.
10.2.
Zastosowanie studni kablowych
10.3.
Wykonywanie studni kablowych
Studnie na trasie kanalizacji
specjalnej mogą zawierać dodatkowe wyposażenie, np. uziomy,
stosownie do dokumentacji technicznej opracowanej wg "
Wytycznych o ochronie linii i urządzeń telekomunikacyjnych przed
szkodliwym oddziaływaniem linii elektroenergetycznych i trakcji
elektrycznej prądu stałego ".
Tablica 4
Lp..
|
Rodzaj studni
|
Typ studni
|
Liczba otworów
w ciągu
kanalizacji
|
Zastosowanie
studni
|
1.
|
Rozdzielcza
|
SK 2 |
1 i 2
|
Przelotowa,
odgałęźna lub narożna
|
2.
|
Magistralna
|
SK 6 |
3 - 6
|
Przelotowa,
odgałęźna lub narożna
|
3.
|
Magistralna
|
SK 12 |
7 - 12
|
Przelotowa,
odgałęźna lub narożna
|
4.
|
Magistralna
|
SK 24 |
13 - 24
|
Przelotowa,
odgałęźna lub narożna
|
5.
|
Magistralna
|
SK 40 |
25 - 40
|
Przelotowa,
odgałęźna lub narożna
|
6.
|
Magistralna
|
SK 64 |
41 - 64
|
Przelotowa,
odgałęźna lub narożna
|
7.
|
Szafkowa
|
SKS |
|
Przed szafkami kablowymi
|
8.
|
Stacyjna
|
SKSt |
|
Przed budynkami
obiektów
telekomunikacyjnych
|
11.
Komory kablowe
Komory kablowe należy
wykonywać wg ZN-97/TPSA-.... (w opracowaniu).
Do czasu opracowania normy
należy wykorzystywać w odpowiednim zakresie normy
BN-84/8984-10 i BN-89/8984-19 i kierować się następującymi zasadami:
BN-84/8984-10 i BN-89/8984-19 i kierować się następującymi zasadami:
- kubatura komory powinna być nie mniejsza niż 10 m3 na 1000 par, a wysokość - nie mniejsza niż 3 m,
- stalowe konstrukcje wsporcze powinny być ocynkowane, krawędzie elementów wspierających powinny być dostosowane do kształtu ugięć kabli oraz kształtu osłon złączy kablowych,
- w komorze kablowej należy zainstalować system sygnalizacji przeciwpożarowej i przeciwgazowej; sygnalizacja przeciwgazowa powinna być również zainstalowana w studni stacyjnej, z której wykonywane jest wprowadzenie do komory kablowej,
- komora kablowa powinna być wyposażona w oświetlenie elektryczne i system wentylacyjny, umożliwiające pracę ludzi.
12.
CIągi kablowe wewnątrzbudynkowe
Ciągi
kablowe wewnątrz budynków stacyjnych powinny być wykonane zgodnie
z normą
ZN-97/TPSA-.... (w opracowaniu).
ZN-97/TPSA-.... (w opracowaniu).
Do
czasu opracowania normy należy wykorzystywać normy BN-84/8984-10 i
BN-89/8984-19.
12.2.
Ciągi kablowe wewnątrz budynków mieszkalnych, biurowych itp.
Ciągi
kablowe wewnątrz budynków mieszkalnych, biurowych itp. powinny być
wykonane zgodnie z normą ZN-97/TPSA-.... (w opracowaniu).
Do
czasu opracowania normy należy wykorzystywać normy BN-84/8984-10 i
BN-89/8984-19.
13.
CZYSZCZENIE KANALIZACJI
13.1.
Czyszczenie otworów
Czyszczenie otworów w ciągach
kanalizacji kablowej należy wykonywać na całym odcinku wybudowanej
kanalizacji i w miarę potrzeby na odcinkach kanalizacji istniejącej
za pomocą szczotki wg BN-67/3238-01 i sprawdzianu wg BN-76/3238-12.
13.2.
Czyszczenie studni kablowych
Czyszczenie studni
kablowych należy wykonywać po uprzednim oczyszczeniu otworów wg
p.11.1. Po oczyszczeniu studni należy zabezpieczyć przed korozją
widoczne części stalowe jej wyposażenia (wsporniki, ramy, pokrywy
itp.) za pomocą odpowiedniego środka ochronnego, np. lakieru
asfaltowego. Następnie należy posmarować odpowiednim środkiem,
np. towotem, miejsca styku ramy z oprawą studni. W celu unikania
przymarzania pokrywy można zalecić umieszczenie wzdłuż obwodu
ramy zatowotowanego sznura konopnego.
14.
DOKUMENTACJA POWYKONAWCZA
Dokumentacja powykonawcza
kanalizacji kablowej powinna być sporządzana przez wykonawcę i
służby geodezyjne na aktualnej mapie geodezyjnej, użytej do
zatwierdzania dokumentacji formalno - prawnej.
Dokumentację powykonawczą
należy sporządzić bezpośrednio po zakończeniu budowy kanalizacji
kablowej, w oparciu o inwentaryzację geodezyjną i w uzgodnieniu z
inspektorem budowy. Dokumentacja powinna zawierać w szczególności
dokładne dane o przebiegu ciągów kablowych oraz stan powykonawczy
w miejscach zbliżeń i skrzyżowań kanalizacji z innymi
urządzeniami uzbrojenia terenowego, a także dane dotyczące profilu
kanalizacji na poszczególnych odcinkach ciągu, typu rur, typu i
rozmieszczenia studni itp.
Dokumentacja powykonawcza
powinna być wykonana jako odrębny dokument powykonawczy.
Jako załączniki do
dokumentacji powykonawczej powinny być dołączone:
- atesty dostawców na
materiały podstawowe użyte do budowy, a zwłaszcza na rury, rury
przepustowe, łączniki rur
itp.
- protokoły odbioru
indywidualnego robót wykonanych przy zbliżeniach i skrzyżowaniach
kanalizacji z innymi
urządzeniami wg ZN-96/TPSA-004 , p.2.6.
Dokumentacja powykonawcza
powinna być aktualizowana w czasie eksploatacji, w szczególności w
wypadku remontów, przebudowy i rozbudowy kanalizacji ze względu na
występujące w takich sytuacjach zmiany lokalizacyjne lub pojawienie
się nowych elementów kanalizacji.
15. BADANIA
15.1.
Postanowienia ogólne
Badania kanalizacji pierwotnej
i specjalnej polegają na sprawdzeniu przez służby techniczne
wykonawcy zgodności wykonania z wymaganiami zawartymi w normach i
dokumentacji technicznej, łącznie ze wszystkimi zmianami i
dodatkowymi uzgodnieniami.
Protokoły badań technicznych
wraz z innymi dokumentami stwierdzającymi zgodność wykonania
kanalizacji z wymaganiami stanowią podstawę do zgłoszenia do
komisyjnego odbioru.
15.2. Pobieranie
próbek.
Z każdego badanego elementu
kanalizacji należy pobrać losowo do badań próbkę o liczności
określonej w tablicy 5.
15.3.
Opis badań
Należy
sprawdzić, czy kanalizacja lub jej elementy odpowiadają tym
wymaganiom, których spełnienie może być stwierdzone bez użycia
narzędzi i bez demontażu.
Dopuszcza
się wykonanie wykopów kontrolnych.
Przy
oględzinach należy postępować wg następujących zasad:
a) dokonać starannego
przeglądu elementów składowych, zwracając uwagę na jakość
wykonania, sposób dopasowania, sztywność konstrukcji,
b) sprawdzić zabezpieczenie
przed korozją elementów metalowych studni i znajdujących się
wewnątrz konstrukcji wsporczych,
c) sprawdzić ułożenie rur w
ziemi, ich wprowadzenia do studni kablowych i budynków, sposób
uszczelnienia ,ułożenie rur na mostach, wiaduktach, w tunelach
itp.,
d) sprawdzić prawidłowość
umieszczenia i zamocowania tablic orientacyjnych do oznaczania
studni kablowych oraz staranność i czytelność naniesionych na
nie oznaczeń,
e) sprawdzić jakość
wykonania odbudowy nawierzchni i uporządkowania terenu,
f) sprawdzić zgodność
wykonania z dokumentacją techniczną, w szczególności zgodność
przebiegu trasy i rozmieszczenia studni, liczby rur na
poszczególnych odcinkach między studniami.
15.3.2.
Sprawdzanie wymiarów
a) długości przelotów
między studniami, z uwzględnieniem ewentualnego nieprostoliniowego
przebiegu,
b) domiary poprzeczne ciągów
kanalizacji, w szczególności domiary uwzględniające
usytuowanie studni,
c) głębokość ułożenia
rur,
d) umieszczenie ciągów
kanalizacji na mostach, wiaduktach, w tunelach i budynkach.
Pomiary
należy wykonać przymiarami liniowymi. Odchyłki można uznać za
dopuszczalne, jeśli nie będą one miały wpływu na
prawidłową eksploatację.
15.3.3.
Sprawdzanie materiałów
Sprawdzenie
materiałów użytych do budowy kanalizacji pierwotnej i specjalnej
polega na stwierdzeniu ich zgodności z wymaganiami norm i innych
dokumentów poświadczających zgodność użytych materiałów z
wymaganiami dokumentacji technicznej lub uzgodnionych warunków
technicznych. Jakość materiałów powinna być poświadczona
atestem lub innym dokumentem ich dostawców.
Tablica 5
Lp.
|
Rodzaj
badań
|
Liczność
próbki
|
Opis
badań wg
|
1
|
Sprawdzanie materiałów |
100 / -
|
15.3.3
|
2
|
Sprawdzanie trasy i
ciągów kanalizacji magistralnej i specjalnej |
100 / -
|
15.3.1
|
3
|
Sprawdzanie trasy i
ciągów kanalizacji rozdzielczej |
50 / 1
|
15.3.2
|
4
|
Sprawdzenie wykonania i posadowienia
studni kablowych
-
w ciągu kanalizacji magistralnej i specjalnej
-
w ciągu kanalizacji rozdzielczej
- szafkowych
- stacyjnych |
100 / 1
50 / 1
100 / 1
100 / 1
|
15.3.4
15.3.4
15.3.4
15.3.4
|
5
|
Sprawdzenie wprowadzenia kanalizacji kablowej do budynku |
100 / 1
|
15.3.1
|
6
|
Sprawdzenie ułożenia
kanalizacji kablowej na mostach, wiaduktach, tunelach i budynkach |
100 / 1
|
15.3.1
|
7
|
Sprawdzenie wykonania
zbliżeń i skrzyżowań kanalizacji magistralnej i specjalnej |
100 / 1
|
15.3.5
|
8
|
Sprawdzenie wykonania
zbliżeń i skrzyżowań kanalizacji rozdzielczej |
50 / 1
|
15.3.5
|
Liczność próbki: pierwsza z
liczb oznacza % ogólnej liczby, druga - najmniejszą liczbę w
sztukach.
15.3.4.
Sprawdzanie głębokości i sposobu ułożenia rur i posadowienia
studzien
15.3.5.
Sprawdzanie wykonania zbliżeń i skrzyżowań
Sprawdzenie
polega na kontroli przez nadzór techniczny w trakcie budowy lub na
wykonaniu próbnych wykopów, sprawdzeniu ochrony, zmierzeniu taśmą
mierniczą długości i głębokości ułożenia. Do odbioru
kanalizacji w miejscach zbliżeń i skrzyżowań z innymi
urządzeniami uzbrojenia terenowego powinny być przedstawione
dokumenty ich odbioru indywidualnego zgodnie z normą
ZN-96/TPSA-004 , p.2.6.
15.4.
Ocena wyników badań
Przedstawioną do odbioru
kanalizację pierwotną i specjalną należy uznać za wykonaną
zgodnie z wymaganiami normy, jeżeli badania wg p.15.2. dały wynik
pozytywny. Składniki, które w wyniku przeprowadzonych badań
otrzymały ocenę ujemną, powinny być poprawione lub wymienione i
ponownie zgłoszone do badań.
KONIEC
INFORMACJE
DODATKOWE
1.Instytucja
opracowująca normę
2.Normy
i dokumenty związane
ZN-96/TPSA-004 .
Telekomunikacyjne linie przewodowe. Zbliżenia i skrzyżowania linii
telekomunikacyjnych z innymi urządzeniami uzbrojenia terenowego.
Ogólne wymagania i badania.
ZN-96/TPSA-011 . Telekomunikacyjne linie kablowe. Telekomunikacyjna
kanalizacja kablowa.
Ogólne wymagania techniczne.
ZN-96/TPSA-013 : Kanalizacja
wtórna i rurociągi kablowe. Wymagania i badania.
ZN-96/TPSA-014 . Rury z polichlorku winylu (PCW) do budowy
kanalizacji pierwotnej. Wymagania i badania.
ZN-96/TPSA-015 . Rury polipropylenowe(PP) do budowy kanalizacji
pierwotnej. Wymagania i
badania.
ZN-96/TPSA-016 . Rury polietylenowe karbowane, dwuwarstwowe.
Wymagania i badania.
ZN-96/TPSA-017 . Rury
polietylenowe do budowy kanalizacji pierwotnej, wtórnej i
rurociągów kablowych (RHDPE). Wymagania i badania.
ZN-96/TPSA-018 . Rury polietylenowe (RHDPEp) przepustowe. Wymagania i
badania.
ZN-96/TPSA-019 . Rury trudnopalne (RHDPEt). Wymagania i badania.
ZN-96/TPSA-020 . Złączki rur
kanalizacji kablowej. Wymagania i badania.
ZN-96/TPSA-021 . Uszczelki
końców rur kanalizacji kablowej. Wymagania i badania.
ZN-96/TPSA-022 . Przywieszka identyfikacyjna. Wymagania i badania.
ZN-96/TPSA-023 . Studnie
kablowe z osprzętem. Wymagania i badania.
ZN-96/TPSA-024 . Zasobnik
złączowy. Wymagania i badania.
ZN-96/TPSA-025 . Taśmy
ostrzegawcze i ostrzegawczo-lokalizacyjne. Wymagania i badania.
ZN-96/TPSA-026 . Słupki
oznaczeniowe i oznaczeniowo-pomiarowe. Wymagania i badania.
ZN-96/TPSA-041 . Zabezpieczone
pokrywy studni kablowych, dodatkowe (wewnętrzne). Wymagania i
badania.
2.2.
Inne normy i dokumenty związane
PN-69/M-80026. Druty okrągłe
ze stali niskowęglowej ogólnego przeznaczenia.
PN-74/C-89200.Rury z nieplastyfikowanego polichlorku winylu. Wymiary.
PN-74/H-74200. Rury stalowe ze szwem gwintowane.
PN-75/E-05100. Elektroenergetyczne linie napowietrzne. Projektowanie
i budowa.
PN-75/H-93200/00.Walcówka i
pręty stalowe okrągłe walcowane na gorąco. Wymiary.
PN-76/B-14750. Wyroby
azbestowo-cementowe. Rury ciśnieniowe.
PN-79/H-74244. Rury stalowe ze szwem przewodowe.
PN-80/C-89205. Rury kanalizacyjne z nieplastyfikowanego polichlorku
winylu.
PN-88/B-06250.Beton zwykły
PN-88/H-84020. Stal niestopowa konstrukcyjna ogólnego przeznaczenia.
Gatunki.
PN-91/M-34501.Gazociągi i
instalacje gazownicze. Skrzyżowania gazociągów z przeszkodami
terenowymi. Wymagania.
PN/T-01002. Słownictwo
telekomunikacyjne. Teletransmisja przewodowa. Nazwy i określenia.
PN/T-01003. Słownictwo
telekomunikacyjne. Telefonia. Nazwy i określenia.
BN-65/8984-03. Telekomunikacyjne sieci kablowe miejscowe. Bloki
betonowe.
BN-67/3238-01. Telekomunikacyjne sieci kablowe miejscowe. Szczotki.
BN-73/3233-02. Telekomunikacyjne sieci kablowe miejscowe. Wietrznik
do pokryw.
BN-73/3233-03. Telekomunikacyjne sieci kablowe miejscowe. Ramy i
oprawy pokryw.
BN-74/3233-19. Osprzęt linii
telekomunikacyjnych. Wsporniki kablowe z tworzyw sztucznych.
BN-76/3238-12. Osprzęt linii
telekomunikacyjnych. Sprawdziany do kanalizacji kablowej.
BN-76/3238-13. Osprzęt linii
telekomunikacyjnych. Sprawdzian do układania bloków betonowych.
BN-76/8984-16. Linie
telekomunikacyjne. Skrzyżowania z liniami kolejowymi. Ogólne
wymagania.
BN-79/8976-07. Sączki węchowe
gazociągów ułożonych w ziemi.
BN-82/3233-25. Osprzęt linii
telekomunikacyjnych. Kanalizacja kablowa. Tablica orientacyjna do
oznaczania studni kablowych.
BN-75/8846-01. Roboty ziemne w
podtorzu kolejowym do układania przewodów rurowych. Wymagania i
badania.
BN-80/8939-17. Przeprowadzanie
rurociągów i kabli pod torami kolejowymi. Wymagania i badania.
BN-85/8984-01. Telekomunikacyjne sieci kablowe miejscowe. Studnie
kablowe. Klasyfikacja i wymiary.
BN-88/8984-19.
Telekomunikacyjne sieci wewnątrzzakładowe przewodowe. Linie
kablowe. Ogólne wymagania i badania.
BN-89/8984-17/03. Telekomunikacyjne sieci miejscowe. Linie kablowe.
Ogólne wymagania i badania.
BN-89/8984-18.
Telekomunikacyjne linie kablowe dalekosiężne. Ogólne wymagania i
badania.
ZN-ELPLAST/0013-92.Rury polipropylenowe dla telekomunikacji.
ZARZĄDZENIE
Ministra Łączności z dn.12.III.1992 r. w sprawie warunków, jakim
powinny odpowiadać linie i urządzenia telekomunikacyjne oraz
urządzenia do przesyłania płynów lub gazów w razie zbliżenia
się lub skrzyżowania. (Mon.Pol. nr 13, poz.94 )
ZARZĄDZENIE
Ministra Łączności z dn.12.III.1992 r. w sprawie zasad i warunków
budowy linii telekomunikacyjnych wzdłuż dróg publicznych, wodnych,
kanałów oraz w pobliżu lotnisk i w miejscowościach, a
także ustalenia warunków, jakim te linie powinny
odpowiadać.(Mon.Pol. nr13, poz.95 )
GLOSARIUM
telekomunikacji. Zalecane terminy, ich definicje, odpowiedniki
obcojęzyczne, komentarze. Rozdział 8.5. Telekomunikacyjne linie
przewodowe i światłowodowe (projekt).
WYTYCZNE o ochronie linii i urządzeń
telekomunikacyjnych przed szkodliwym oddziaływaniem linii
elektroenergetycznych i trakcji elektrycznej prądu stałego,
wprowadzone zarządzeniem nr 13 Ministra Łączności z
dn.28.II.1986 r
powe, ostatnia mila
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz